29. festiwal Jesień z Bluesem nie zawiódł

Earl Thomas, czarnoskóry wokalista, wspaniałą techniką i dynamicznym ruchem na scenie podbił serca widzów finałowego koncertu festiwalu. Cztery dni Jesieni z Bluesem stały się zarazem podróżą przez bluesowe style i gatunki od początków XX wieku po współczesność. Bo czymże innym może być całkowicie wyjątkowy występ BabaJack.

Brytyjczycy sami robią sobie gitary z pudełek po winach, tak jak kiedyś niewolnicy na plantacjach, którym nie wolno było mieć instrumentów. Wprowadzają słuchaczy w trans, a wokalistka Becky Tate do bluesowych nut dokłada ducha celtyckiego folku. A przecież takie mieszanki to sól współczesnej multikul-turowej muzyki.

Wspomniany Earl Thomas to z kolei historia światowego soul-bluesa. Wokalista, którego kompozycje śpiewają gwiazdy pop, a on sam na scenie czasem przypomina Micka Jaggera. A wyreżyserowane wejście w publiczność i możliwość uściśnięcia dłoni dawały mu całkowicie spontaniczną radość.

Na pewno ambasadorami Białegostoku w świecie bluesa oprócz BabaJack, którym podobało się miasto, kościoły i Pałac Branickich, staną się pełni Słońca Włosi z Veroniką Sbergią na czele i Holendrzy z The Red Phone. Chociaż muzycznie bliżej im było do rocka niż bluesa, lider zespołu z dumą pokazywał zrobione komórką fotografie z miasta.

Dla białostoczan i weteranów festiwalu najważniejszym momentem był jednak piątkowy koncert formacji Cynamonowa Kaczka. Grupa świetnych muzyków skrzyknięta przez Jacka Kaczyńskiego wykonała utwory zmarłego przedwcześnie w USA białostockiego bluesmana Jerzego Opala Opalińskiego. Wzruszona żona artysty otrzymała od zespołu symboliczną różę, a koncert był komentowany aż do sobotniego zakończenia festiwalu.

W 2014 czeka nas 30-lecie. A fani liczą na jeszcze bardziej odważny i oryginalny program. W tym roku było świetnie.

Zaplanuj wolny czas - koncerty, kluby, kino, wystawy, sport