Auta pod pocztą

Chwilę później przypominamy sobie o kolekturze totolotka, kwiaciarni czy miejskim szalecie. Mało jednak kto wie, że ten wytyczony w 1838 r. plac pierwotnie zwał się Poprawczym i był bezpośrednim przedłużeniem ulicy Dwornej.

Poczta, chlewy i obory

Dzisiejszą nazwę plac zyskał po zatwierdzeniu planu regulacji ulic, która nastąpiła pięć lat później. Właśnie w tym okresie, w latach 1843-44 wybudowano też budynek Nowej Poczty, według projektu Bogumiła Zuga (choć inne źródła podają, że autorem projektu mógł być Ludwik Jocz).

Początkowo postawiona na planie prostokąta z dwoma piętrowymi pawilonami i utrzymana w późnoklasycystycznym stylu poczta miała tylko dwie kondygnacje, trzecią dobudowano dopiero w 1912 r. Na piętrze budynku mieściły się pokoje gościnne, które pełniły funkcję reprezentacyjnych apartamentów.

Tuż obok otoczonego chlewami i oborami budynku swą siedzibę miało Towarzystwo Kredytowe Ziemskie, a nieco dalej, ale już przy ulicy Wojska Polskiego znajdował się dom Czochańskiego.

Łomżyniacy chętnie przysiadali na ławeczkach ustawionych na dwóch skwerach w pobliżu poczty. Jednak w latach 20. minionego wieku magistrat tak mocno uskarżał się na spustoszenie, jakie siali tam mieszkańcy miasta, że w 1924 r. planował nawet zamknięcie jednego z tamtejszych skwerków.

Zmiana nie tylko w nazwie

Podczas drugiej wojny światowej całkowitemu zniszczeniu uległy budynki wydziału powiatowego mieszczące się na Placu Pocztowym. W rok po jej zakończeniu Miejska Rada Narodowa zadecydowała o zmianie nazwy. I tak z Placu Pocztowego stał się on od 9 września 1946 r. Placem St. Dubois. Decyzja MRN z 9 września 1982 r. przywróciła mu poprzednią nazwę.