Choroba duszy

Objawy depresji

Objawy depresji

Podstawową cechą depresji, jest bardziej lub mniej gruntowna zmiana nastroju. Smutek w depresji jest stanem ciągłym, przenikającym całe życie wewnętrzne człowieka i jest widoczny w każdym elemencie jego zachowania. Najczęściej jest on niekontrolowany, całkowicie odporny na logiczne argumenty i próby pocieszenia osoby chorej ze strony jej otoczenia. Smutek może być ukrywany, dławiony, może wyrażać się też w wyglądzie chorego, w jego monotonnym głosie, ociężałych ruchach. Ponadto jest on obecny również w pesymistycznej wizji samego siebie i całego, zewnętrznego świata, w poczuciu klęski i całkowitej bezradności.

Chorzy tracą apetyt, część przestaje odczuwać różnicę między potrawami wcześniej lubianymi i nie lubianymi. Prawie zawsze pojawiają się zaburzenia snu. Osoby z depresją mają wielkie trudności z zasypianiem, wielokrotnie budzą się w nocy i wstają o świcie.

Czasem zdarzają się też takie osoby, które cierpią z powodu nadmiernego wydłużenia snu, po którym jednak wcale nie czują się wypoczęte. Regułą jest też spadek popędu płciowego, który jest wyrazem utraty wszelkich zainteresowań i rezygnacji z pragnień.

Silne uporczywe bóle głowy, bóle mięśni i kości, szum w uszach, nieostre widzenie, to w przypadku depresji objawy mocnej dolegliwości psychicznej. Chorym często dokucza poczucie "pustki w głowie", czasem koncentrują się oni na jakimś temacie i nieustannie go roztrząsają. Mają problemy z kojarzeniem i myśleniem logicznym.
Kto może wpaść w depresję?

Z badań wynika, że kobiety dwukrotnie częściej borykają się z problemem depresji niż mężczyźni. Skłonność do depresji wzrasta wraz z wiekiem. Najczęściej depresja pojawia się u osób między sześćdziesiątym a osiemdziesiątym rokiem życia.

Wiąże się to z silnym poczuciem izolacji w tym wieku. Ryzyko depresji jest niższe u osób pozostających w związku, niż u osób samotnych. Wśród osób rozwiedzionych i będących w separacji prawdopodobieństwo wystąpienia nastrojów depresyjnych jest wyższe, niż u osób pozostających w związku lub samotnych. Ostatnie badania dowodzą, że depresja dotyka w równym stopniu wszystkich środowisk, zarówno osób lepiej, jak i słabo sytuowanych, ludzi z wyższym i podstawowym wykształceniem.

U niektórych pacjentów trudno jest wskazać przyczynę. Zdarza się, że epizody tej choroby wywoływane są przez jakieś zmiany życiowe. Stany depresyjne pojawiają się w związku ze stratą, frustracją, upokorzeniem lub przeciwnie - wiążą się z realizacją długo oczekiwanego celu, z osiągnięciem upragnionego sukcesu.

Konieczne leczenie

Choć w leczeniu depresji, zastosowanie środków farmakologicznych jest konieczne, to na dłuższą metę bywa niewystarczające. Terapii farmakologicznej powinna towarzyszyć odpowiednia terapia psychologiczna.

Niestety, nie wszyscy zdają sobie sprawę z faktu, iż depresja może być chorobą nawracającą. Nawet wyleczona może pozostawić po sobie powikłania. Między kolejnymi atakami, część pacjentów powraca do normalnego trybu życia prowadzonego przed chorobą, u wielu utrzymują się jednak słabe symptomy depresji. Jednym z głównych zagrożeń w przypadku depresji, jest jej przejście w stan przewlekły, dlatego tak ważne jest kontynuowanie leczenia pod opieką doświadczonego specjalisty jeszcze przez jakiś czas po ustąpieniu objawów.