Katolicy przygotowują się do świąt

W koszyczkach przynoszą jajka, kiełbaskę, sól i pieprz oraz chleb. Tego dnia dzwony milczą (ostatni raz biły podczas wieczornej liturgii w Wielki Czwartek).

Wieczorem w sobotę odbywa się uroczysta Wigilia Paschalna, która, zgodnie z tradycją należy już do Niedzieli Zmartwychwstania. Zaczyna się ona liturgią światła. Przed świątyniami rozpala się wówczas ognisko, kapłan błogosławi płomień i zapala od niego specjalną świecę - paschał. Później wchodzi z nią do kościoła, gdzie zapalane są światła.

Podczas tej liturgii, wierni słuchają kilku fragmentów Pisma Świętego, po raz pierwszy od Wielkiego Czwartku śpiewają "Gloria", a także odnawiają przyrzeczenia z chrztu i przystępują do komunii.

Niedziela Zmartwychwstania to pierwszy dzień świąt wielkanocnych. Tak naprawdę zaczyna się już w sobotę wieczorem, podczas Wigilii Paschalnej. W niedzielę rano, wierni spotykają się w kościołach bardzo wcześnie - bo już ok. godz. 6. Najbardziej uroczysta msza w roku, zwana rezurekcyjną, rozpoczyna się radosnym śpiewaniem "Alleluja". Poprzedza ją procesja, w której wierni przechodzą dookoła kościoła za kapłanem niosącym Hostię (dotychczas znajdującą się w Grobie Pańskim).

Po mszy praktycznie wszystkie polskie rodziny spotykają się w domach na śniadaniu wielkanocnym, podczas którego spożywa się święconą w sobotę żywność. Tradycyjnie, Wielką Niedzielę spędza się w rodzinnym gronie.

Lany Poniedziałek - to drugi dzień świąt wielkanocnych, podczas którego, zgodnie z polską tradycją polewa się dla żartów, wodą inne osoby, albo smaga się je gałązką wierzby, albo palmy. Symbolizowało to wiosenne oczyszczenie z brudu i chorób, a w późniejszym czasie także i z grzechu.

Z Poniedziałkiem Wielkanocnym związanych jest też wiele innych tradycji, o których obecnie się bardzo często zapomina. Ale jeszcze kilkadziesiąt lat temu nie do pomyślenia było, żeby dobry gospodarz nie wyszedł tego dnia na pola, by je poświęcić wodą i nie wbić w ziemię krzyżyka zrobionego z plam święconych podczas Niedzieli Palmowej.