Ksiądz Adam Anuszkiewicz: Wielki Post jest czasem porządkowania

Rozpoczął się właśnie Wielki Post. To 40 dni bez jedzenia mięsa, bez hucznych zabaw... Ale tak naprawdę nie tylko o to w tym poście chodzi?
Wielki Post tak może się kojarzyć, ale z pewnością nie jest to czas wstrzemięźliwości od mięsa. Jest to przede wszystkim czas nawrócenia. A nawrócenie to powrót do szczęścia, to propozycja bycia człowiekiem szczęśliwym.

Dla każdego jednak to szczęście może znaczyć coś innego.
To, co na początku jest szczęściem, później może okazać się nieszczęściem. Dlatego Wielki Post jest czasem porządkowania, odejścia od fałszywego szczęścia.

Co dla katolika, chrześcijanina, powinno być tym prawdziwym szczęściem?
To porządkowanie relacji z Bogiem, z samym sobą i z drugim człowiekiem. Droga do szczęścia jest prosta - mamy wracać na drogę sakramentalną, drogę modlitwy i walki ze swoim egoizmem poprzez jałmużnę i poprzez post, czyli walkę ze swoimi pożądliwościami, słabościami, nałogami. Post to też umocnienie swojej woli i zapytanie samego siebie o siłę panowania nad sobą.

Tak naprawdę mówi ksiądz o rzeczach, które dla wielu osób są ważne na co dzień: szczęście rozumiane poprzez zwrócenie się do Boga, dostrzeganie innego człowieka i dzielenie się tym, co mamy.
Tak, dostrzeganie potrzeb innych osób powinno być ważne na co dzień, ale niestety o tym zapominamy. Oprócz tego czysto ludzkiego wymiaru, Wielki Post to też czas przygotowania do największych świąt Chrześcijaństwa, do Wielkanocy, dlatego przed uroczystością Wielkiej Nocy, Zmartwychwstania Pańskiego pamiętamy o tym, co poprzedziło zmartwychwstanie, czyli o męce Jezusa Chrystusa i o tym, że ofiarował On za nas swoje życie. Jego postawa powinna nas uczyć dostrzegania drugiego człowieka, ofiarności, przyjmowania trudu, ale też tego, byśmy nie byli obojętni na krzywdę drugiego człowieka. Ponadto nie możemy zapomnieć, że Wielki Post ma charakter pokutno-chrzcielny.

Wspominał ksiądz o drugim wymiarze postu.
To wymiar chrzcielny, czyli bezpośrednie przygotowanie do chrztu świętego. W starożytnym Kościele chrzest był udzielany tylko w jedną noc - w noc Zmartwychwstania Pańskiego. Obecnie chrzest jest udzielany przez cały rok, ale wymiar chrzcielny widoczny jest nadal w tym, że przez pokutę wierni przygotowują się do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych w Wigilię Paschalną.

Ważna również podczas Wielkiego Postu jest jałmużna. Ale tu chodzi chyba o coś więcej niż o ofiarowanie pieniędzy potrzebującym.
Jałmużna ma charakter nie tylko materialny, finansowy. Jałmużna to również podzielenie się z drugim człowiekiem swoim czasem, miłością, dobrym słowem, uwagą. Jałmużna w Kościele nie zakłada przecież tylko aspektów finansowych. Choć oczywiście, w wielu przypadkach, pieniądze są bardzo potrzebne. Jednak trzeba pamiętać, by ofiarowywanie pieniędzy potrzebującym wynikało z życzliwości i otwartości serca.

Czy w czasie Wielkiego Postu powinniśmy częściej przychodzić do kościoła?
Są propozycje nabożeństw wielkopostnych, czyli Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale; jest też zachęta do odnowienia życia sakramentalnego: do spowiedzi i Eucharystii. Czas poświęcony modlitwie to czas, który angażuje w relacje z Bogiem. A czas to miłość - miłość to czas. Jeśli mam czas dla drugiego człowieka, to jest to wyraz mojej miłości. Jeśli mam czas dla Boga, to w ten sposób potwierdzam swoją miłość.

Po Wielkim Poście czeka nas wielkie święto. Jak dobrze świętować Wielkanoc, by nie zaprzepaścić postu?
Jeżeli teraz znajdziemy czas dla ducha, to i święta - wydaje mi się - będą czasem dla ducha, nie tylko dla brzucha. Jeśli przygotujemy się podczas Wielkiego Postu, to i święta przeżyjemy duchowo, jako Zmartwychwstanie. I na pewno czeka nas wtedy nadzieja na lepsze jutro, poprawa relacji z Bogiem, drugim człowiekiem i samym sobą, a nie tylko lenistwo i niestrawność. Ale oczywiście wszystko zależy od konkretnego człowieka. Choć ze strony Kościoła płynie zachęta do duchowego przeżywania czasu Wielkiego Postu i świętowania, to każdy sam, w swojej wolności, wybiera, jak chce.