Kuchenne rewolucje. Magda Gessler w Warszawie. Chciała się poddać bez walki

Lokal mieści się na 38 piętrze biurowca na warszawskim Muranowie. Serwuje dania kuchni hiszpańskiej. Znana restauratorka postanowiła właśnie je spróbować podczas pierwszej wizyty. Zamówiła bulion z winem, gaspacho i paellę. Wszystkie potrawy odrzuciła ze wstrętem. Od razu zauważyła, że kucharz nie ma pojęcia o kuchni hiszpańskiej. To w tej restauracji po raz pierwszy zrobił paellę. Przy okazji uwadze Gessler nie uszły wysokie ceny. Butelka jednego z win proponowanych w menu kosztowała aż 750 zł.

Skoro dania hiszpańskie okazały się niewypałem, Gessler poprosiła o zwykłe dania obiadowe.
- Poproszę tę wątróbkę po węgiersku z kaszą - zadysponowała.
Nie dane jej było jednak zaspokoić głodu w tej restauracji.

- Ta wątróbka jest po węgiersku dlatego, że leży na niej papryka? - zapytała zirytowana. - Przecież tu powinien być sos, a nie ma. Danie jest bez smaku, kompletnie nie doprawione.
"Walencia" bardzo restauratorkę zirytowała.

- Jeszcze w tak złym miejscu nie byłam - skwitowała. - Choć restauracja się tym szczyci, nie ma tu żadnej kuchni hiszpańskiej - ci ludzie wykazali się kompletną ignorancją, jeśli chodzi o kulturę tego kraju. Nie ma też dobrej stołówki.

Zarządza lokalem dwóch braci i synowa jednego z nich. Jeden nazywa siebie prezesem, drugi dyrektorem, a pani jest menadżerem lokalu - zupełnie bez doświadczenia w tej branży i ambicji, by je zdobyć. Szefostwo trzyma załogę na dystans, a jedyną metodą motywacji jest wojskowy dryl. W ogóle nieskuteczny, jak odkryła Magda Gessler. Restauracja świeci więc pustkami. Czasem tylko przychodzą tu pracownicy sąsiednich biur na niedrogie zestawy obiadowe.

Prawdziwego szoku znana restauratorka doznała jednak podczas wizyty w kuchni.
- Czy jest jakiś powód, by w miejscu, gdzie przygotowuje się jedzenie panował taki syf? - pytała wstrząśnięta. - Tu czego się nie dotknąć, wszystko się lepi.

Do kosza powędrował zwietrzały pieprz i sól. Podłoga aż lepi się od brudu. W szufladach bałagan, pełno starych narzędzi i niepotrzebnych gratów. Na półkach bród, naczynia śmierdzą.
- To menadżer za to odpowiada - zarzuca Gessler. - Jeżeli niczego nie wymaga od pracowników, to tak właśnie jest.

O powód takiego brudu zapytała też kucharzy, nie dowiedziała się. Jeden z nich próbował się natomiast wdać z nią w słowne utarczki. Sytuację załagodził jeden z właścicieli.

Ratowanie tej restauracji Gessler zaczęła od wielkiego sprzątania. Później podzieliła się swoim pomysłem na ten lokal. "Walencia" miała stać się restauracją serwującą kuchnię żydowską. Z wielkim trudem ustalono, ze nazywać się będzie "U Salomona".

Metamorfozę przeszedł także wygląd lokalu. Wcześniej bardziej przypominał stołówkę, po zmianach, kolorystyką nawiązywał do Izraela. Dużo jasnych beży, trochę niebieskiego.