Mija rok od śmierci Wiesławy Szymańskiej

Wiesława Szymańska urodziła się w 1954 roku w Łomży. Po studiach historycznych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w latach 80-tych rozpoczęła pracę w ochronie zabytków. Była wojewódzkim konserwatorem zabytków w Łomży, a następnie zastępcą konserwatora w Białymstoku.

- Całkowicie oddana zabytkom - podkreślają wszyscy, którzy ją znali. Jednym tchem wymieniają kamienice, pomniki, kościoły, które uratowała. Łomża, Ciechanowiec, Niedźwiadna - nie ma chyba miejscowości z zabytkowymi budowlami, która by jej czegoś nie zawdzięczała.

- Zależało jej praktycznie na wszystkich zabytkach ziemi łomżyńskiej, o wszystkie zabiegała z równym, ogromnym zaangażowaniem - opowiada Sławomir Zgrzywa z łomżyńskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków. - Poza rodziną, bliskimi, jej życiem była troska o odnawianie zabytków. Jednym z tych, na których najbardziej jej zależało, był łomżyński ratusz. I dzięki niej udało się go odbudować. No i nie można zapominać o cmentarzu.

150 uratowanych pomników na cmentarzu trójwyznaniowym w Łomży to wynik wieloletnich starań Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej i służb konserwatorskich. Wiesława Szymańska była "dobrym duchem". Kwestowała, szukała funduszy, pilnowała prac, aby zdążyć ocalić piękno historii.

Siedem lat temu przyjęła tytuł Matki Chrzestnej Herbu Wsi Poryte. Wspierała działania lokalnych miłośników historii, dbających o utrwalenie pamięci o żyjących tu przed laty rodach Kisielnickich i Kossaków.

- Była wspaniałym człowiekiem - podkreśla Józef Babiel.
We wspomnieniach pozostanie jako osoba niezwykle pogodna, otwarta, życzliwa, roześmiana.

W niedzielę o godz. 16 w łomżyńskiej katedrze przyjaciele Wiesławy Szymańskiej będą modlić się za jej duszę.