Najważniejsze jest pisanie, a reszta nie ma znaczenia

Pierwszą powieść o zwierzętach z własnymi ilustracjami napisała już w drugiej klasie szkoły podstawowej. Potem pojawiły się wiersze i proza.

- Wciąż pracuję nad stylem. Niektórzy mówią, że to jest taka poezja w prozie - mówi z uśmiechem Barbara Mydlak z Moniek, autorka książki "Cały rok wśród ptaków".
Ptakami zainteresowała się już w wieku... 2 lat. Dostała książkę ze zwierzętami i wciąż wypytywała rodziców o nazwy poszczególnych gatunków. Prowadziła też "Kronikę młodego przyrodnika", w której skrzętnie zapisywała wszystkie obserwacje.

- Wchodziłam do wody i poszukiwałam - opowiada pani Barbara.
Najczęściej podpatrywała ptaki w Osowcu, Goniądzu, Radulach i Downarach. Przez lata należała do Polskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków.

Będąc kobietą - ornitologiem nie było jej łatwo, ale z biegiem czasu udało się jej zdobyć uznanie kolegów "po fachu" m. in. Eugeniusza Pugacewicza z Hajnówki.
"Cały rok wśród ptaków" to ukoronowanie jej życiowej pasji. Książka stanowi zbiór gawęd przyrodniczych opatrzonych zdjęciami Wiktora Wołkowa. Książka nie jest przeznaczona wyłącznie dla ornitologów, ale dla wszystkich miłośników przyrody.

Pani Barbara jest zupełnie nieszablonową osobą, swoimi pasjami i zainteresowaniami wyróżnia się w lokalnym środowisku.
- Jeszcze nie czuję się spełniona w pisaniu - podkreśla. - Myślę, że moja następna książka jeszcze tak szybko się nie ukaże - dodaje.

Pani Barbara dąży do jak największej perfekcji. Interesuje ją sens życia, pochodzenie istnienia i teologia. Dlatego wszystko musi być dogłębnie zrozumiane i przemyślane.
Uznała, że warto poświęcić się wyłącznie pisaniu. Odzew i opinie krytyków pokazały, że naprawdę warto. s