Poniedziałkowy komentarz. Mamo! Chwalą nas! Kto? Wy mnie, a ja was

Starałem się te pozytywy dostrzec i ja, ale przyznam uczciwie, że mój rozum na taki poziom abstrakcji nie jest w stanie się wznieść. Według mnie to, że zawodnicy walczą i są ambitni jest rzeczą normalną, wpisaną w ten zawód, a nie jakąś wartością dodaną. Kierowcy nikt nie chwali, że w czasie jazdy ma ręce na kierownicy i jest skupiony na drodze. Tak po prostu ma być.

Niestety, parafrazując komedię "Miś" mi widziane przez szkoleniowca pozytywy nie przesłoniły negatywów. Jagiellonia w ofensywie nie ma wiele do zaoferowania i prawie nie zagraża bramkowym rywali. W trzech ostatnich meczach sytuacji do strzelenia gola było tak mało, że nie może dziwić gra na zero z przodu.

Druga sprawa to przebiegnięte kilometry. Z Pogonią Szczecin było ich w wydaniu Jagi nieco ponad 105, przy ponad 113 Portowców. To aż o osiem km mniej. Owszem, jak mawiał klasyk "lepiej mądrze stać niż głupio biegać", ale bez przesady. Nic dziwnego, że oglądając mecz można było odnosić często wrażenie, że piłkarzy ze Szczecina jest więcej niż naszych.

Porównałem statystyki z innych spotkań ekstraklasowych i szczęka mi opadła. Niektóre ekipy biegają nawet po 120 km i osiągi Jagiellonii w tym względzie są rozpaczliwie słabe. Zaznaczam od razu, że biorę poprawkę na pandemię koronawirusa. Tyle, że nie można wszystkiego na nią zwalać, a mam wrażenie, że szkoleniowiec Żółto-Czerwonych zbyt często i zbyt chętnie tłumaczy kolejne niepowodzenia zachorowaniami.

Czytaj też: Jagiellonia. Z obozu Żółto-Czerwonych: Wierzymy, że wyjdziemy z dołka

Nie dziwicie się zatem, że nie mam aż tak entuzjastycznego podejścia do gry Jagiellonii, jak jej trener. A jego zadziwiająco optymistyczne wypowiedzi przypominają mi pewne powiedzenie, które poznałem w dzieciństwie.
- Mamo! Chwalą nas!
- Kto?
- Wy mnie, a ja was.

Wojciech Konończuk