"Próby pocieszania sieroty kończą się ciążą". Zobacz "kwiatki" maturalne 2011

- Księżyc świeci na poziom liryczny.
- Adam Mickiewicz wielkim poetą był [pierwsze zdanie pracy}
- Justyna była oblubienicą Żanci.
- Zenon chciał złapać szczęście za dwa ogony.
- To są tylko słowa i przemyślenia.
- Trup nic nie robi tylko siedzi i gada.
- Proszę [o] pozytywne zapatrzenie-dziękuję[pod pracą zdającego].
- Świat przedstawiony pod białą poduszką.
- Kobieta żywi się kaszą manną, co nie zaspokaja jej potrzeb. Pod poduszką ukrywa swój wymarzony świat, tylko dzięki jej jest skłonna do marzeń. Ma przygotowaną chustkę na łzy, gdy tylko ujrzy światło dzienne.
- Poetka leży i trzyma pod poduszką kraj pięknej Polski.
- Justynka w ruchu czy w spoczynku była zawsze doskonała.
- Biała idąca w gęstym zbożu świecąca jako jutrzenka-Maryja.
- Pawlikowska bezradna w życiu codziennym próbuje ratować się snami.
- […] mówiąc o tym, że smutki kończą się na białej poduszce a tydzień ma siedem całych dni natomiast siedem za krótkich nocy.
- Zenon szukał u kobiety czego nie znalazł u Justyny i Elżbiety.
- Gonił za czymś czego nie było i stracił wszystko co miał.
- Zenon nadaje Justynie niezwykłego połysku i gracji.
- Trup siedzi kiedy duch jego podróżuje w świecie marzeń.
- Justyna myślała, że coś z tego związku będzie, lecz to było tylko zwykłe mydlenie oczów.
- Ludzie wiążąc się ze sobą, tworzą związek, polega on na zaufaniu, kochaniu się, pomaganiu sobie, Są również inne typy związków, takie jak typy zawodowe.
- Dwudziestolecie międzywojenne było czasem napisania "Granicy" o znaczeniu wielodosłownym.
- Zenon zrozumiał w końcu sens całego życia. Sam popełnił błąd ciężki, musiał dopiero wtedy zrozumieć, że chce być wolnym człowiekiem.
- Zenon był zamroczony przez Justynę.
- Związek tych dwojga ludzi jest nie do przemyślenia.
- Powieść jego utworem pokazującym bardzo dobrze psychologiczną część człowieka i zawiera w sobie przestrogę przed złymi wyborami w przeszłości.
- Próby pocieszania sieroty kończą się ciążą.
- Nie można zarzucić nic kobiecie, której uchyla się kawałek nieba, otacza miłością, troską, a w następnej chwili odbiera.
- Zenon najpierw wydał rozkaz o rozstrzelaniu protestantów, później kazał usunąć ciążę.
- Lubiał je w sobie rozkochiwać jak jego ojciec.
- Justyna była także inteligentna, bo opowiadała Zenonie o Franku, który ją nachodził.
- Zenon odziedziczył charakter po tacie.
- Dziewczyna miała wielu adoratorów.[…] Zaczęła się z nimi notorycznie spotykać. Każda wizyta kończyła się stosunkiem.
- [Zenon] wypowiadał się o niej w jak najlepszych superlatywach.
- Justyna była zwykłą kobietą, nie wychodziła się z żadnego stanu, ale Zenon już pochodził, ale z ubogiej trochę szlachty.
- W wierszu autor opisuje świat marzeń jako lepsiejszy od rzeczywistości. W świecie marzeń życie jest lepsze, rozrywkowe i rodzina jest milsza.
- Osoba występująca w wierszu nie ma żadnych powodów, by wchodzić do świata marzeń, ale i tak to uczynia.
- Podmiot liryczny marzy o życiu wśród Boga, wie, że jest to w jego zasięgu.
- W świecie marzeń człowiek może robić wszystko, na co ma ochotę, może bawić się bez żadnego wysiłku, latać, pływać, tworzyć różne rzeczy, znać kogo sobie zechce.
- Zenon zamienił dyskotekę na piwiarnię mleka dla dzieci.
- Pan Żancia jednak nie posiadał zbyt dobrego zdania, ponieważ były problemy z zameldowaniem. Chociaż później zmienił zdanie, był gotowy ją nawet porwać.
- Justyna w oczach Zenona była różnie postrzegana, zależało, którym kontem oka na nią zerkał.
- Zacznijmy od Justyny jako że jest dżentelmenem i damy przepuszczam przodem.
- Justyna jest erotycznym dodatkiem do narzeczonej.
- Zakończenie do pracy z "Granicy": Moim zdaniem takie sytuacje nie są aż tak przejmujące iż w dzisiejszych czasach można zauważyć multum ludzi, którzy przeszli przez coś podobnego. I jeżeli Zenon pozbył się człowieczeństwa swoim zachowaniem, to zadajmy sobie pytanie: Ile zwierząt mieszka wokół nas?
- Ludzie żywili się kromkami chleba, jedli tylko skorki od chleba ponieważ dobrze działały na układ kostny. (Temat2)
- Zenon dobrze wiedział co zrobił, więc nie oczekiwał cudu.
- Ileż to trzeba przejść, przecierpieć, by życie znowu nabrało jakikolwiek sens.
- Ileż to musiała przejść Elżbieta, by ujrzała światło dzienne Justyny.