Rocznica zagłady orlańskich Żydów Pozostała po nich tylko pamięć

Już po raz wtóry na początku listopada w Orli wspominano byłych mieszkańców Orli, którzy znikęli z krajobrazu kulturowego tej miejscowości. A było to właśnie 3, czy, jak twierdzą najstarsi mieszkańcy Orli, 4 listopada 1942 roku.

W tym właśnie dniu w Orli zostało zlikwidowane getto, a wszyscy Żydzi zostali furmankami przewiezieni do getta w Białymstoku, potem do obozu w Treblince.

...I to była ich ostatnia stacja. Stamtąd droga wiodła jedynie w zaświaty.

Orlańscy Żydzi w pewnym momentach historii tej miejscowości byli jej wizytówką. Zamieszkiwali jej centrum, a nad innymi budynkami górowała murowana synagoga i dwie drewniane bożnice. A w okresie międzywojennym, kiedy większość orlańskiej społeczności udała się na bieżeństwo, Żydzi stanowili przeważającą większość. Nic dziwnego, że w tym czasie była to największa żydowska gmina w Polsce. Dzięki nim Orla przeżyła przemianę z miejscowości rolniczej w miejscowość produkcyjną, która m.in. dzięki rodzinie Wajnstejnów zasłynęła z produkcji kafli.

Koncertem zespołu Młoda Folkrew w miniony wtorek rozpoczęły się uroczystości związane z rocznicą zagłady orlańskich Żydów. Potem korowód przeszedł na miejscowy kirkut, który znajduje się przy drodze na Szczyty. Tam po hebrajsku odmówiono modlitwę za zmarłych oraz Psalm 23, a na macewach położono kamyki. Dlaczego kamyki, nie kwiaty? Bo tylko one są nieśmiertelne niczym pamięć po tych, którzy odeszli.