Stary góral by powiedział, że to dopiero 40 lat, nie ma więc sensu przejmować się upływem czasu - mówi jedyny polski mistrz olimpijski w skokach narciarskich. - Osiedliłem się na Suwalszczyźnie i wiodę tu wcale nie taki spokojny żywot emeryta sportowego.
Pokaże, jak się skacze
Na sobotni benefis W. Fortuny w ośrodku w Szelmencie, gdzie opiekuje się ekspozycją sportów zimowych, przyjadą m.in. przyjaciele z Zakopanego i kibice ze Szczecina.
- Zapraszam wszystkich, a jak ktoś zechce skoczyć na nartach, to pokażę, jak to się robi - śmieje się mistrz. - Nie zabraknie wspomnień o moim sukcesie, ale o Sapporo rozmawiam z ludźmi chyba codziennie.
Po mistrzostwo olimpijskie W. Fortuna sięgnął jako 19-letni chłopak i potem, chociaż marzył o wielkiej karierze, nie odniósł już żadnego poważniejszego sukcesu.
Ostatni taki amator
- Nie wytrzymałem ciężaru sławy, źle sobą pokierowałem - przyznaje. - W moim życiu pojawił się alkohol, ale nie byłem takim skończonym draniem. Wówczas nie było tej całej medycyny sportowej, fizjologów i psychologów. Zastępowali ich trener klubowy i reprezentacyjny. Kiedy i oni wyjechali do pracy za granicę, skończyłem karierę. Miałem raptem 27 lat.
W. Fortuna przekonuje, że wygrał ostatnią z naprawdę amatorskich olimpiad. Został uhonorowany wszelkimi możliwymi państwowymi odznaczeniami, otrzymał przydział na mieszkanie w Zakopanem.
- Dzisiaj, co powinno zachęcać młodzież do uprawiania sportu, za złotym medalem olimpijskim idą potężne honoraria, dochody z reklam - opowiada mistrz. - Wtedy, żeby utrzymać rodzinę zacząłem pracować jako taksówkarz, a potem wyjeżdżałem za chlebem za Ocean. Myślałem nawet o pozostaniu w USA.
Na powrót do Polski W. Fortuna zdecydował się po wprowadzeniu specjalnych emerytur dla medalistów olimpijskich. Z poznaną w Chicago drugą żoną, suwalczanką, długo rozważali wszystkie za i przeciw.
- Dobrze, że państwowe władze nie zostawiły mnie tak z niczym - mówi W. Fortuna. - Emerytura, coś można dorobić i sobie żyć w domu w Gorczycy, w sercu Puszczy Augustowskiej.
Skoczni się tutaj nie zbuduje, ale można zachęcać dzieci do innych sportów. Większość czasu mistrz poświęca na zdobywanie sprzętu. Dla uczniów z Płaskiej zdobył stroje sportowe, a dla szkoły w Jeleniewie biegowe narty, rolki i bramki. Zapewnia, że to nie koniec jego starań.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
