To jest jej pasja

- To największe takie osiągnięcie w historii naszego miasta - nie kryje dumy Józef Gajewski. - I doskonały przykład dla innych młodych ludzi. Oby o Ani było coraz głośniej nie tylko w Polsce, ale też na świecie.

Wszystko przez brata

Pewnie tak będzie, bo dziewczyna jest bardzo ambitna. Ma zamiar sięgnąć po więcej, niż zdobyty ostatnio brązowy medal w mistrzostwach Polski kobiet.
- Przede mną jeszcze dużo do zrobienia - nie kryje uczennica Gimnazjum nr 4.
Pierwsze szlify zdobywała jako kilkuletnia dziewczynka grając ze starszym bratem. To przy 18-letnim obecnie Tomku połknęła bakcyla szachów.
- Mnie to było na rękę, bo przynajmniej miałem partnera - żartuje chłopak. - Nie musiałem już chodzić od sąsiadów do sąsiadów i prosić żeby ze mną zagrali.
Szachy są dla Ani wielką pasją. To rzadkość wśród osób w jej wieku. - To nieprawda, że są nudne - zapewnia. - Grze towarzyszy mnóstwo emocji. Poza tym, na turniejach ciekawe jest to, że poznaje się różnych ludzi i miejsca.

Lubi książki i ploteczki

Taka pasja wymaga oczywiście pewnych predyspozycji. Przede wszystkim cierpliwości i woli walki. Ale też sporo daje w zamian. - Można zdobyć umiejętność przewidywania, wytrzymałość, a także uodpornić się na porażki - wylicza Ania.
Dziewczyna stara się trenować chociaż dwie godziny dziennie. Ale jak twierdzi, gra nie przysłania jej świata. Robi wiele rzeczy charakterystycznych dla nastolatek.
- Pogaduszki z koleżankami to podstawa - śmieje się. - Podobno szachiści to najwięksi plotkarze i chyba coś w tym jest. Jeśli coś się wydarzy na turnieju, następnego dnia wiedzą o tym na drugim końcu kraju.

Nie jest kujonem

Ania uwielbia też czytać. Żadna decyzja nie przychodzi jej z taką łatwością, jak ta, czy zabrać się za kolejną książkę. Uczy się bardzo dobrze, szczególnie z polskiego, ale za kujona się nie uważa.
- Daleko mi do systematyczności - przyznaje. - Trochę zrobię w domu, resztę doczytam na przerwie i jakoś idzie.