Twierdza Łomża

Często nazywają to miejsce "Miejskim Hollywood" ze względu na popularność, jaką cieszy się wśród zakochanych par i fotografów. Niezwykle malowniczo prezentują się na tle fortyfikacyjnych wzniesień nowożeńcy.

Sympatycy militariów tłumnie przyjeżdżają tu na targi staroci. W murach betonowych schronów odbywają się zloty miłośników broni czarnoprochowej, którzy rywalizują później na pobliskiej strzelnicy w Piątnicy. Forty to miejsce wciąż tętniące życiem, choć mało kto pamięta, że budowano je z myślą o stworzeniu twierdzy Łomża.

Pierwsze wzmianki o twierdzy Łomża pojawiły się pod koniec XIX wieku. Fortyfikacje budowane były od 1896 do 1914 jako ochrona terenów graniczących z Prusami Wschodnimi, przeprawy przez Narew i Łomży, która w tamtym okresie była stolicą guberni i miejscem przecięcia najważniejszych traktów komunikacyjnych.

Głównym celem budowy fortyfikacji były plany utworzenia z Łomży jednego z głównych punktów rozległego rejonu wypadowego zawartego między liniami: Modlin-Warszawa-Dęblin; Dęblin-linia Wieprza-Płock-Włodawa i Modlin-Zegrze-Pułtusk-Różan-Ostrołęka-Łomża-Osowiec.

Pierwszy projekt budowy twierdzy powstał już w 1887 roku. Umocnienia były budowane jako twierdza okrężna. Zanim jednak oficjalnie rozpoczęto prace, to już w roku 1889, wybudowano na lewym brzegu Narwi dwie reduty ziemne - samodzielne dzieło fortyfikacyjne przed linią umocnień obronnych, z drewnianymi schronami.

To fort IV i fort V. Następnym etapem tworzenia twierdzy Łomża było przystąpienie w 1896 roku do budowy trzech fortów ziemnych po stronie Piątnicy - były to forty I, II, III, które w roku 1897 rozbudowano według wzoru gen. Wieliczko.

Umocnienia twierdzy Łomża były wykorzystywane podczas walk zaledwie dwa razy. Po raz pierwszy podczas walk w 1920 roku przeciwko nacierającym na Warszawę wojskom sowieckim. Drugi raz zaś w obronie przed wojskami niemieckimi podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku.