W centrum miasta jest jak na wsi! (zdjęcia)

Przemierzając zaułki centrum można się natknąć na miejsca, w których zatrzymał się czas.
Dobrym przykładem jest tu ul. Żytnia, mała uliczka ciągnąca się od ul. Włókienniczej do ul. Częstochowskiej. Każdy, kto tu trafi z pewnością poczuje się jak na wsi.

Te prawie stuletnie, drewniane domy są cennym świadectwem historycznej zabudowy Białegostoku. Zadziwia więc fakt, że ul. Żytnia wydaje się być zupełnie zapomniana - zarówno przez zwykłych mieszkańców naszego miasta jak i urzędników.

Podczas gdy całe centrum jest gruntownie przebudowywane i modernizowane, stan tej jego części pozostawia wiele do życzenia. Wciśnięta między bloki uliczka wije się wśród zarośli i zaniedbanej drobnej zabudowy.

Największym utrapieniem jest jednak nawierzchnia. Kocie łby, dziury i brak pobocza to nie koniec wyliczanki.

- Za każdym razem, gdy spadnie deszcz, woda zalewa nam podwórka - skarży się Pan Bohdan Dziemiańczuk. Według niego wszystko zaczęło się, gdy ruszyły prace remontowe na ul. Częstochowskiej. Ciężarówki dowożące materiały budowlane zostały puszczone ulicą Żytnią, dlatego bruk podsypano i wyłożono płytami lotniskowymi. Teraz nawierzchnia jest za wysoka, a woda nie ma gdzie spływać.

- Mało tego, za sprawą nierówno położonych płyt, każde przejeżdżające pod naszymi oknami auto strasznie hałasuje - mówi pan Bohdan. - Był też przypadek, gdy rozpędzony samochód nie wyhamował i wjechał w róg jednego z domów - nie możemy doprosić się znaku "Stop" na skrzyżowaniu z ul. Proletariacką.

Pan Bohdan czuje się rozczarowany, że wraz z innymi mieszkańcami ul. Żytniej nie może doprosić się nowej drogi, czy chociażby poprawy jakości tej obecnej.

Pracownicy Zarządu Dróg i Inwestycji Miejskich stawiają sprawę jasno - ul. Żytnia nie posiada kanalizacji deszczowej, dlatego nie można wylać tam asfaltu. W przyszłości, przynajmniej tej najbliższej, nic się nie zmieni, ponieważ do 2013 roku włodarze nie planują wydawać ani złotówki na jakikolwiek remont przy Żytniej.