Wystarczy tylko uścisk

Rzadko kiedy dostają dyplomy uznania, statuetki czy kwiaty. Zresztą na takie formy wdzięczności nie czekają. Wystarcza im, że mogą pomóc potrzebującej osobie.
Mieszkają na Suwalszczyźnie. Mają od 15 do 25 lat i często są bezimienni. Od rówieśników różni ich to, że są gotowi na każde zawołanie, aby pomagać bliźnim. Wczoraj spotkali się w suwalskim ratuszu, aby świętować "Dzień Wolontariatu". Przy okazji podzielili się swoimi doświadczeniami. A zapytaliśmy ich, co takiego stało się w ich życiu, że postanowili pomagać innym?
- Nie miałam pięknego dzieciństwa i dlatego chcę, żeby mieli je inni - twierdzi Monika Mróz, 19-letnia licealistka z Augustowa.
Dziewczyna wychowywała się bez ojca.Kilka lat temu trafiła do fundacji "Cordis", gdzie spotkała ludzi, gotowych spieszyć z pomocą innym. Poszła ich śladem. Starała się być wszędzie tam, gdzie potrzebowano jej pomocy. I tak zostało.
Dziś Monika pracuje z grupką kilkunastu młodych ludzi.Tworzy scholę w augustowskim kościele. Mówiąc inaczej, uczy dobroci młodszych kolegów.
- Co z tego mam?- zastanawia się głośno. - Satysfakcję. I tyle mi wystarczy.
15-letnia Dominika Gużewska z kolei uczy się w Filipowie. Działa w szkolnym samorządzie. Od dwóch lat organizuje zbiórki darów dla wychowanków Domu Dziecka w Pawłówce.
- Cieszą się na każdą naszą wizytę - opowiada Dominika. - Mam nadzieję, że w tym roku będzie podobnie.
Wolontariusze z Suwalszczyzny szykują się do kolejnego finału wielkiej orkiestry. Pójdą z puszkami wśród ludzi, aby zbierać pieniądze na zakup medycznego sprzętu.
- Może i lepiej siedzieć przy ciepłym piecu - śmieją się dziewczęta. - Ale my wolimy działać.
Nie wszystkie chcą się przedstawiać, bo - jak mówią - nie imiona są ważne, a serca wypełnione miłością do bliźniego.