Żyliśmy obok bomby

Spałam i nagle obudziło mnie walenie do drzwi. Przyszedł syn i mówi, żebym wychodziła, bo obok domu znaleźli bombę. Aż mi się ręce trzęsą i brzuch boli z nerwów. Co to by było, jak by ona wybuchła? Nawet nie chcę myśleć. Po domu nic by nie zostało! - mówiła nam zdenerwowana Zofia Zaczkowska, której posesja znajduje się tuż obok placu budowy, na której dokonano odkrycia.
Nasza rozmówczyni uświadomiła sobie, że obok niewybuchu z czasów II wojny światowej mieszkała przez pięćdziesiąt lat!
- Pamiętam, jak kiedyś w tym miejscu stały dwa domy. Należały do pułkownika wojska polskiego. Potem je sprzedał. To było jakieś trzydzieści lat temu. No i przecież jeszcze nie tak dawno stał na tym placu sklepik. Taka budka. I się zakupy robiło... - przywoływała z pamięci.
To nie jedyne "bombowe" wspomnienia ostrołęczanki.
- Pamiętam, jak z drugiej strony domu odkryli bombę, pod sądem (dzisiejsza prokuratura okręgowa - przyp. red.) - mówiła. - Pamiętam, jak nam zabronili za bramkę wychodzić. Saperzy przyjechali wtedy i ją zabrali.
Podobnie było wczoraj. Placu budowy pilnowali policjanci. Zawiadomieni saperzy przyjechali do nas z Nowego Dworu Mazowieckiego około godziny 17. W akcji wydobywania pocisku niezbędna im była pomoc naszych strażaków.
- Początkowo myśleliśmy, że pomożemy im go wydobyć ręcznie - powiedział nam Grzegorz Pragacz, zastępca komendanta ostrołęckiej straży pożarnej. - Ale okazało się, że potrzebny jest 40-tonowy dźwig. Takiego niewybuchu w Ostrołęce i na terenie powiatu jeszcze nie było.
Okazało się, że bomba miała ponad metr długości, około pół metra średnicy i ważyła 300-400 kilogramów. Jej potencjalna siła rażenia to promień około pół kilometra.
- Saperzy nie umieli powiedzieć, czy znajdował się w niej materiał wybuchowy. Stwierdzą to dopiero na poligonie - dodał komendant Pragacz.