Białystok. Psy do adopcji. Te czworonogi z białostockiego schroniska czekają na nowy dom (zdjęcia)

Pozer

(nr rej. P-3171/18)

To pies średniej wielkości, urodzony w około 2016 roku. Do Schroniska przyjechał 21.09.2018r z ul. Kuronia. Pozer to energiczny pies, któremu największą radość sprawiają długie spacery, włóczenie się po lasach i łąkach podążając tropami zwierzyny, uwielbia kąpiele w rzeczce i jazdę samochodem. Potrafi chodzić ładnie na smyczy, chociaż zdarzają mu się gorsze dni. W boksie zachowuje czystość, raczej też nie niszczy. Zimą większość dnia spędza skulony w budzie – nie ma podszerstka, który pomógłby mu utrzymać ciepło w zimne dni, nie jest to pies, który nadaje się do stałego mieszkania na podwórku. Z obserwacji pracowników schroniska wynika, że Pozer może bronić zasobów, zdarza mu się bronić miski czy budy. Jednak takich zachowań nie przejawia wobec swojej wolontariuszki, więc ciężko ocenić jak poważny byłby to problem w nowym domu. Pozer zna wiele komend, lubi zabawy umysłowe i jest bardzo inteligentny. Potrafi aportować, jednak taka zabawa niepotrzebnie go nakręca - z Pozerem trzeba pracować nad wyciszaniem. Pozer ładnie uspokaja się na spacerach, czasem jednak nie radzi sobie z emocjami, zdarza mu się skoczyć na człowieka czy szarpnąć na smyczy, ale wystarczy stanowczo zwrócić mu uwagę i po chwili się opanowuje. Pozer lubi inne psy, ma kilku psich znajomych, z którymi regularnie spaceruje. Zdarza mu się jednak być wobec nich nie miłym, zwłaszcza kiedy emocje biorą górę (np. przy powrocie do schroniska), bywa wtedy niedelikatny, zaczyna skakać, wpadać na inne psy. Nie pozwalamy mu na takie zachowania, a Pozer uczy się, że nie ma miejsca na takie chamstwo. Pozer prawdopodobnie ma alergię pokarmową, widać, że czasem dokuczają mu bóle brzucha, zdarzają mu się biegunki. Przed zmianą karmy na hipoalergiczną miał czerwone nacieki na udach oraz zmiany skórne na plecach. Pozer będzie świetnym psem dla kogoś kto zechce zrozumieć jego potrzeby, kogoś kto będzie wiedział kiedy go pochwalić, a kiedy zwrócić mu uwagę. Mimo niepodważalnej urody Pozer utknął w schronisku, spędza w nim najlepsze lata swojego życia. Nie pozwólmy, żeby spędził tu całe życie