Koniec autorytetu

Wykazał pan teoretyczną wiedzę fachową, której 75 proc. czytelników nie rozumie. Natomiast już uczeń I klasy zrozumie pana słowa, że nauczyciel źle uczy i jeszcze bierze za to pieniądze. Koniec z autorytetem nauczyciela.
Dziwi mnie, że nauczyciele wdrażający reformę tworzoną przez naukowców, a nie praktyków zachorowali na amnezję. Przechodzą ją metodycy, dyrektorzy i wizytatorzy, skoro nie dostrzegają błędów merytorycznych.
Co się stało z nauczycielami z kilkunastoletnim stażem Do tej pory oni uczyli i to uczyli dobrze. Potrafili nauczyć o głosce i literze, podziału wyrazu na głoski. Nauczyli analizy i syntezy oraz logicznego myślenia. Ucząc korzystali z przewodników metodycznych wydawanych przez pana kolegów profesorów. Łatwiejsze było do przełknięcia wmawianie nam braku świadomości społecznej przy upominaniu się o podwyżkę pensji niż dyskwalifikacje pana całego grona. Czy pan wszystkich hospitalizował Nauczyciel nie urodził się nauczycielem. Zdobywał więc wiedzę na uczelniach i otrzymywał dyplomy od pana kolegów profesorów.
Dlaczego zatem tolerowali nieuków Czy w papierkowym dokształcaniu też tak postępują
Trzy nauczycielki, które nie mogły poradzić sobie z wyrazem zima nie stanowią całej oświaty.
Nie stanowi jej również nauczycielka Wałęsówny, którą pan krytykuje, że dziecko ma błędy. Oczekuje pan od nauczycielki, aby w ciągu dwóch miesięcy wyrównała braki językowe wyniesione z domu. Wszyscy znamy język jej ojca, matki nie. Jak podzieli dziecko wyraz muszem lub jemu podobny.
Słaby autorytet językowy wybrał pan do krytykowania nauczycielki.
Kończąc stwierdzam, że dokonał pan dużo złego, natomiast nie podał ani jednej swej pracy, z której mogliby korzystać nauczyciele nie za papierek.