Czesław Miłosz - suwalskie epizody noblisty. Emocjonalnie czuł się związany przede wszystkim z Wileńszczyzną

Ojciec przyszłego laureata literackiego Nobla szefował miejscowemu powiatowemu zarządowi dróg, młodszy brat tu uczył się w gimnazjum i zdawał maturę.

Zmarły przed czterema laty Czesław Miłosz urodził się 30 czerwca 1911 r. w Szetejniach na Litwie. Skończył Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie. Jako student regularnie odwiedzał dworek w Krasnogrudzie k. Sejn, własność rodziny Kunatów, z której pochodziła matka poety. Tu powstało wiele jego młodzieńczych wierszy.

Rodzinna Europa
W 1941 r. przyszły noblista trafił do Suwałk, gdy z Wilna uciekał przed sowiecką okupacją do Warszawy. Tak napisał po latach w "Rodzinnej Europie: "Przed miastem (...) woźnica zjechał na polne drogi i klucząc między ogrodami, dotarł do ustronnej ulicy, gdzie zatrzymał się przed parterowym drewnianym domkiem (...)

Moje kroki odzywały się echem, ulice były puste, z rzadka tylko mijałem starą kobietę. Wszyscy Żydzi zostali wymordowani albo wywiezieni, wojsko, którego duży garnizon stał tu przed wojną, nie istniało i tym tłumaczyłem sobie wyludnienie, ale dopiero czarna chorągiew SS, zwieszająca się do chodnika niby chorągiew domów pogrzebowych, i moja wizyta w aptece wyjaśniły resztę."

Pół wieku później
Na początku lat 50. Miłosz poprosił o azyl na Zachodzie. Rozgłos przyniosła mu eseistyczna książka "Zniewolony umysł". Przeniósł się do USA, gdzie wykładał na paru uniwersytetach. W 1980 r. odebrał literacką nagrodę Nobla.

Suwalszczyznę odwiedził dopiero w 1989 r. Później bywał tu jeszcze parokrotnie, m.in. nad Wigrami i w Sejnach. Zmarł 14 sierpnia 2004 r. w Krakowie, gdzie wcześniej zdecydował się osiąść na stałe.

O jego suwalskim epizodzie przypomina tablica na domu, w którym mieszkali rodzice.