Dorośli mogą się wstydzić

Pełna sala gości bawiła się przy muzyce i tańcach rodem z Czeczenii.

Różni, ale równi - pod takim hasłem odbyło się wczoraj spotkanie integracyjne Polaków, Czeczenów, Inguszy i Białorusinów. Organizator - Urząd ds. Cudzoziemców i warszawskie stowarzyszenie "Muzyka bez granic"- zaprosił na imprezę wszystkich łomżyniaków. Do auli Wyższej Szkoły Agrobiznesu w Łomży przybyli jednak głównie uczniowie miejskich szkół i emerytowani nauczyciele.

Nóż to symbol męstwa

- Wbrew pozorom, małe dzieci mają największy kontakt z cudzoziemcami - przekonuje Ewa Piechota, rzecznik Urzędu ds. Cudzoziemców w Warszawie.
Zdaniem organizatorów, młodzież, ucząc się z cudzoziemcami w szkole, styka się z całkiem nową dla siebie kulturą. Spotkanie "Różni, ale równi" miało przełamać m.in. strach łomżyniaków przed typowymi dla Czeczenów zachowaniami.

- Często spotykam się z niepokojem mieszkańców, że Czeczeni noszą przy sobie noże. W rytualnych tańcach możemy natomiast zauważyć, że już bardzo młodzi Czeczeni noszą przy pasku nóż, bo w ich kulturze jest on symbolem męskości - tłumaczy Ewa Piechota.

Młodzi nie boją się inności

- Jeden Czeczen uczy się w naszej klasie. Mówi trochę inaczej od nas, ale my go poprawiamy. Za to biega najszybciej z nas - uśmiecha się Piotrek, uczeń Publicznego Gimnazjum nr 2 w Łomży.

Opinię, że wśród dzieci integracja przebiega najłatwiej, potwierdzają także nauczyciele, którzy opiekowali się młodymi uczestnikami spotkania. Trudniej jest ze starszymi mieszkańcami miasta.

- Zabrakło przedstawicieli władz, rady miasta, mieszkańców. Sam staram się dowiedzieć o Czeczenach jak najwięcej, bo są moimi sąsiadami, nie każdy ich zwyczaj rozumiem. Większość łomżyniaków woli jednak obrażać inne narody, zamiast na własne oczy przekonać się, co mają do zaoferowania - opowiada emerytowany mieszkaniec miasta.

Grali i tańczyli

Swoje zwyczaje Czeczeni starali się przybliżyć Polakom już po raz kolejny.
Na spotkaniu w WSA, pieśni czeczeńskie zagrał zespół Kameleon. Czeczeni z łomżyńskiego ośrodka dla uchodźców tańczyli, bawili się i dopingowali swoją młodzież, prezentującą gościom tańce narodowe. Na koniec gospodarze przygotowali słodkie potrawy, którymi częstowali łomżyniaków.