Jak ja mam za to przeżyć?!

Chora na przewlekłe zapalenie oskrzeli nie leczy się już niemal od dziesięciu lat. Pani Hanna po prostu nie ma pieniędzy na leki. Siebie i swojego 13-letniego syna musi utrzymać za 774 zł miesięcznie.
- Jest mi bardzo ciężko - mówi. - Dostaję 524 zł renty i 240 zł alimentów na syna. Po opłaceniu czynszu ledwo wystarcza nam na jedzenie. Żywimy się zupami, które codziennie dostaję z punktu żywienia Ligi Kobiet Polskich - opowiada kobieta.
Kobieta dostaje stamtąd także żywność i używane ubrania. Szuka pracy, ale bez skutku.
- Nigdzie nie chcą zatrudnić kobiety po pięćdziesiątce - mówi. - Po rozmowie obiecują, że zadzwonią. A potem okazuje się, że połączenie jest chyba dla nich za drogie. Gdybym miała odpowiednie wykształcenie, od razu wyjechałabym za granicę. Nie sposób żyć normalnie w tym kraju!
Takich osób jest w naszym mieście tysiące. W ubiegłym roku Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie pomagał 1372 rodzinom (to w sumie około 3900 osób), w których na jedną osobę nie przypada więcej niż 351 zł miesięcznie. Z zasiłków na żywność skorzystało 1161 rodzin. A bezpłatne obiady w szkołach i przedszkolach dostało 1128 dzieci.
- Również w tym roku zapotrzebowanie na pomoc jest bardzo duże - przyznaje Grażyna Jażdżyk, pracownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie. - Osoby składają wnioski o przyznanie zasiłków od początku roku. Stałą frekwencję w swoim punkcie żywienia przy ulicy Gorbatowa notuje Halina Szymańska, szefowa Ligi Kobiet Polskich w Ostrołęce.
- Codziennie zupy dostaje ode mnie 120 osób - mówi. - Dożywiam rodziny wielodzietne, osoby bezrobotne, samotne matki, starsze osamotnione osoby i bezdomnych.
Ludzie ci otrzymują też od pani Haliny używane ubrania, obuwie, środki czystości. Także żywność - mleko, mąkę, sery. Dla ubogich to nieoceniona pomoc.