Kiedyś patronem „Mechaniaków” był inny marszałek

Zespół Szkół nr 1 im. Józefa Piłsudskiego ma już 50 lat. W tym okresie wykształcił  tysiące fachowców w różnych zawodach.

W 1966 roku Zarządzeniem Ministra Oświaty i Wychowania została powołana Zasadnicza Szkoła Zawodowa, która kształciła młodzież w zawodach - mechanik maszyn rolniczych i elektromechanik.

Szkołą kierował dyrektor Liceum Pedagogicznego, Mikołaj Konaszyński, a szkoleniem praktycznym w oparciu o zakłady pracy Władysław Kaliszuk. Szkoła początkowo pracowała w oparciu o kadrę nauczycielską Liceum Pedagogicznego i personel techniczny bielskich zakładów przemysłowych. Pierwszymi nauczycielami przedmiotów zawodowych w latach 1966 - 1968 byli: Piotr Daniło, Ryszard Baranowski, Leszek Karbowski i Sergiusz Chilimoniuk.  

W 1969 roku szkołę opuściło pierwszych 62 absolwentów.

Gdy w 1970 roku przestało funkcjonować Liceum Pedagogiczne, Szkoła Zawodowa rozpoczęła samodzielne życie i szybki rozwój. Jej dyrektorem został Marian Jonkajtys, który kierował placówką 15 lat, a kierownikiem warsztatów szkolnych - Leszek Karbowski. Szkoła rozrosła się do 400 uczniów. Zostały wprowadzone zawody: ślusarz mechanik i frezer-tokarz. Rozpoczęło się kształcenie w zawodzie - mechanik pojazdów samochodowych. Zostało też utworzone stanowisko wicedyrektora, które objęła Janina Hryniewicka.

Obok istniejącej szkoły zawodowej powstało Liceum Zawodowe nr 1, które kształciło w zawodach: mechanik maszyn i urządzeń oraz mechanik kierowca pojazdów samochodowych. Absolwenci Liceum Zawodowego obok tytułu zawodowego otrzymywali świadectwo dojrzałości.

Trwał szybki rozwój bazy szkolnej, powstawały różne pracownie zawodowe. Szkoła uzyskała duży tabor samochodowy. Już w 1976 roku stworzono Zespół Szkół Zawodowych. Ze względu na szczupłą bazę warsztatową szkolenie praktyczne odbywało się w 12 zakładach.

Dzięki budowie nowych i modernizacji istniejących budynków powstały nowe hale warsztatowe, co pozwoliło na rozszerzenie szkolenia i dalszy rozwój szkoły. Zespół powiększył się o Zasadniczą Szkołę Specjalną. 

W 1977 roku Zespół liczył 735 uczniów, którzy uczyli się w 23 oddziałach, pracowało 36 nauczycieli. Powstały działy obróbki mechanicznej, naprawy pojazdów i kontrola techniczna. Szkoła, obok dyrektora Jonkajtysa, wzbogaciła się o wicedyrektora Andrzeja Sidoryka i kierownika warsztatów Leszka Karbowskiego.

 Ale już w latach 1980-1981  wicedyrektorem została Eugenia Sapieżko i Zygmunt Zajko, zaś warsztatami kierował Władysław Justyński. W dwa lata później powstały warsztaty samochodowe i uruchomiona została pierwsza diagnostyka samochodów.

W roku 1985 na emeryturę odszedł Marian Jonkajtys. Nowym dyrektorem został Mirosław Gołębiowski (obecny radny).

Wicedyrektora Zygmunta Zajko zastąpił Piotr Osiennik. Kierownikiem warsztatów został Czesław Olszewski. Ale niestety jego kariera skończyła się tragicznie. Wkrótce wraz z pracownikiem technicznym zginął w wypadku samochodowym. 

W latach 1980-89 funkcję kierownika warsztatów pełni Józef Halicki. Wówczas to szkoła otrzymała kontrowersyjne imię Marszałka Konstantego Rokossowskiego i sztandar.

W wyniku zachodzących zmian ustrojowych rada pedagogiczna szkoły w 1989 roku podjęła uchwałę zdjęcia imienia Rokossowskiego i wycofanie sztandaru. Znów zmienili się wicedyrektorzy. Piotra Osiennika zastąpił Władysław Justyński, kierownikiem warsztatów został Bazyli Ostapkiewicz, rok później Justyński odszedł, a na jego miejsce został powołany Leszek Karbowski. 

Wkrótce zostało utworzone 5-letnie Technikum Zawodowe kształcące techników mechaników o specjalnościach - technika maszyn i obróbki skrawaniem.  W tymże 1991 roku z funkcji wicedyrektora została odwołana Eugenia Sapieżko. Lata 1992-1993 to znów duże zmiany w kierownictwie szkoły. W wyniku konkursu dyrektorem szkoły został Leszek Karbowski, na wicedyrektora został powołany Romuald Margański.  Szkoła liczyła 760 uczniów skupionych w 29 oddziałach. 

Na patrona szkoły został wybrany Marszałek Józef Piłsudski. Chcąc uczcić patrona i rozszerzyć wiedzę o nim, nawiązano kontakt z córką Marszałka Jadwigą Piłsudską oraz ze szkołami noszącymi jego imię. W wyniku tych kontaktów w 1998 roku w „Mechaniku” odbył się III Zlot szkół noszących imię Piłsudskiego. 

Powstała działająca do dziś młodzieżowa orkiestra dęta pod kierownictwem Józefa Deniziuka, która nie tylko brała udział we wszystkich uroczystościach państwowych w mieście, ale również została zaproszona do występów wśród 20 orkiestr z Polski w Watykanie. 

Podczas obchodów 83. Rocznicy Odzyskania Niepodległości, w 35-lecie istnienia szkoły, na ręce dyrektora Leszka Karbowskiego przekazano nowy sztandar z wizerunkiem Marszałka i odsłonięto historyczną tablicę pamiątkową poświęconą Józefowi Piłsudskiemu przekazaną przez burmistrza miasta III RP Kazimierza Leszczyńskiego. 

Wiele jeszcze można pisać o sukcesach i osiągnięciach szkoły kierowanej przez Leszka Karbowskiego. Pracownia diagnostyki samochodowej została zamieniona na Stację Kontroli Pojazdów. Swego czasu należała ona do najnowoczęsniejszych w tej części Polski. 

Od roku szkolnego 1999-2000 utworzone zostało Liceum Ogólnokształcące tzw. Liceum Wojskowe. Następnie do Zespołu włączono IV Liceum Ogólnokształcące. W 2001 roku w skład Zespołu Szkół nr 1  wchodziło 6 różnych szkół, w których uczyło się 810 uczniów w 32 oddziałach pod opieką 48 nauczycieli.  Tutaj bardzo aktywnie działa około 80-osobowy Szkolny Klub Dawców Krwi. Uczniowie szkoły uzyskują wysokie lokaty w krajowych konkursach zawodowych, przedmiotowych jak również wysokie lokaty w sporcie. 

Od 23 grudnia 2007 roku po przejściu na emeryturę Leszka Karbowskiego szkołą kieruje Romuald Margański.  Zespół Szkół nr 1 obecnie tworzą: Technikum Budowlane, Technikum Samochodowe, Zasadnicza Szkoła Zawodowa, Liceum Ogólnokształcące Zaoczne dla Dorosłych i Centrum Kształcenia Praktycznego.  W szkole z powodzeniem realizuje się projekty unijne. Powstał Orlik, nowe pracownie elektroniki, elektrotechniki i automatyki. Szkoła ta wchłonęła także bielską „Budowlankę” i kształci także w kierunkach budowlanych. Współpracuje przy tym z bielskimi przedsiębiorstwami, którzy  chętnie zatrudniają kształconych tu fachowców.

Z murów szkoły wyszło wielu absolwentów. Wykształcono setki dobrych fachowców, ale nie zawsze pracujących w zawodach związanych z uzyskanym wykształceniem, ponieważ są wśród nich duchowni, naukowcy, przedsiębiorcy, strażacy, policjanci i politycy. Struktura placówki znacznie rozrosła się, a jej obecny kształt budowany był przez wiele lat i wiele pokoleń. Wraz ze zmianami w kraju zmieniała się szkoła, ale jej kluczowa idea zawsze pozostawała ta sama - wykształcić dobrych fachowców.  

Wszystkie wymienione i nie wymienione działania tworzą klimat i charakter szkoły. Zespół oceniany jest bardzo wysoko. I ta ocena jest dla nauczycieli najważniejsza. Świadczy ona o tym, że wysiłek, jaki przez 50 lat włożyli w wychowanie młodych ludzi, nie poszedł na marne.