Oznakowania na opakowaniach. Porady eksperta

Jakie informacje muszą być w oznakowaniu żywności?

Produkty dostępne na polskim rynku i oferowane w opakowaniach powinny być oznakowane w języku polskim, a wszystkie obowiązkowe dane muszą być dobrze widoczne, czytelne, wyraźne oraz napisane czcionką o wielkości co najmniej 1,2 mm z wyjątkiem bardzo małych opakowań, gdzie wielkość czcionki nie może być mniejsza niż 0,9 mm. Przepisy zabraniają prezentowania dobrowolnych informacji na temat żywności ze szkodą dla przestrzeni dostępnej do prezentacji obowiązkowych informacji na temat żywności.

Zobacz też Burza w Białymstoku: Drzewo spadło na dom i samochód [WIDEO, ZDJĘCIA]

O czym musi poinformować przedsiębiorca, kiedy oferuje żywność w opakowaniu?

Na opakowaniu żywności muszą znaleźć się następujące informacje:

1. Nazwa produktu - ma ona precyzyjnie informować o rodzaju kupowanej żywności, umożliwić odróżnienie produktu od podobnych środków spożywczych oraz podkreślić, jakie procesy technologiczne zastosowano do wytworzenia.

2. Skład produktu (wykaz składników) - powinien znaleźć się spis wszystkich surowców, które zostały użyte do wyprodukowania wyrobu. Jako pierwszy powinien być wymieniony składnik, który znajduje się w produkcie w największej ilości, a następne - w kolejności malejącej. Wykazu nie trzeba podawać w przypadku m.in. produktów jednoskładnikowych, świeżych owoców i warzyw, wody gazowanej.

3. Alergeny w wykazie - w sposób wyróżniający się od pozostałych informacji np. inną czcionką, kolorem tła.

4. Dodatki do żywności w wykazie składników - substancje te powinny być wymienione od składnika, którego jest najwięcej. Oprócz nazwy substancji dodatkowej lub jej numeru według systemu oznaczeń UE, (tj. „E” + numer, np. E-621), należy podać zasadniczą funkcję technologiczną (np. wzmacniacz smaku i aromatu, substancja zagęszczająca itp.).

5. Wyróżnione składniki - tym składnikom, które podkreślono w nazwie wyrobu lub w oznakowaniu za pomocą słów, ilustracji czy symboli graficznych, powinna towarzyszyć informacja na temat procentowej zawartości tego właśnie, wyróżnionego w nazwie czy grafice składnika (np. w przypadku opakowania „serka pieczarkowego” ozdobionego grafiką - w wykazie składników powinniśmy znaleźć informację w rodzaju: „pieczarki - 2 proc.”).

6. Termin i data - bezwzględnie w oznakowaniu musi się znaleźć informacja o terminie przydatności do spożycia lub dacie minimalnej trwałości. Oba pojęcia nie są tożsame. Pierwsze oznacza dzień i miesiąc, po upływie którego produkt żywnościowy traci swoje właściwości i nie powinien być przez nas zjedzony. Termin jest podawany w większości przetworów mięsnych i mlecznych, ponieważ należą one do produktów nietrwałych, które łatwo się psują, np. mięso mielone czy śmietana. Data minimalnej trwałości jest zaś podawana w przypadku środków spożywczych, które można przechowywać dłużej, np. będą to konserwy mięsne, mleko UHT, mleko w proszku czy skondensowane.

7. Dane przedsiębiorcy i inne informacje - muszą być podane także dane identyfikujące producenta lub innego podmiotu wprowadzającego produkt do obrotu, zawartość netto oraz warunki użycia - tam, gdzie jest to niezbędne dla prawidłowego spożycia produktu.

Dzień Mleka w Wysokiem Mazowieckiem