Rozproszyć podejrzaną czerń

- Czerń to noc, a noc to niebezpieczeństwo - tłumaczy Iza Podlaska, znawczyni przesądów. - Kiedy nie widzimy świata, nie wiemy, co się kryje za rogiem, a więc na pewno kryje się coś złego. Czarny kolor był utożsamiany z piekłem, diabłem i ogólnie ciemnymi mocami. A jeśli sowa radzi sobie w nocy lepiej niż człowiek, to znaczy, że jest podejrzanym zwierzęciem. Podobnie kret, grzebiący w ziemi, w której chowa się zmarłych. Z czasem nauczyliśmy się rozpraszać ciemności za pomocą ognia i elektryczności, ale zła sława czerni pozostała.
Przesądów związanych z kolorami jest zresztą więcej. Artystom np. nieszczęście przynosi żółty i zielony. W średniowiecznych sztukach na żółto ubierał się aktor grający diabła, a żółte róże przesłane aktorowi wróżą śmierć przyjaciela. Zielony natomiast to kolor wróżek, które stają się zazdrosne, gdy ktoś ze zwykłych śmiertelników odważy się go nosić. Zazdrość wróżki może spowodować kłopoty na scenie. Z kolei w Chinach kolorem żałoby jest... biały. Co kraj, to obyczaj.