Świat emo zawsze jest czarny...

Kilkanaście lat temu nastolatki zbuntowane przeciwko całemu światu słuchały zespołu "The Doors". Późniejszy glam rock zatarł różnicę płci. Potem młodych rewolucjonistów można było poznać po kolorowych irokezach na głowie. A z połączenia tych wszystkich subkultur powstała nowa, zwana po prostu... emo.

Nadwrażliwe smutasy

Nazwa nurtu pochodzi od angielskiego słowa "emotional" co w wolnym tłumaczeniu oznacza człowieka emocjonalnego. Zwykło się jednak używać tego określenia tylko w stosunku do osób niezadowolonych z życia i nadwrażliwych.
Emo z założenia powinni być smutni i na każdym kroku manifestować swoje rozczarowanie światem. Ich kolebka, Stany Zjednoczone, stworzyła umalowane czarnym tuszem beksy z ćwiekami powbijanymi w skórzane opaski.
W USA zjawisko przybrało też groźne oblicze: zdarzały się liczne przypadki samobójstw nastolatków utożsamiających się ze stylem emo. Na rodziców padł blady strach. A świat poznał emo jako bezbronne, depresyjne, groźne dziecko. Czy tacy właśnie są polscy emo?

Nie płaczemy po kątach

- Dla emo charakterystyczne są czarne włosy, ale nie zawsze - mówi 14-letnia Natalia z Poczałkowa, która utożsamia się z subkulturą emo. - Dodatkowo mocny, czarny, gotycki makijaż. Ludzie emo najczęściej ubierają się w ciemne ubrania.
Subkulturą emo zainteresowała się, kiedy poznała chłopaka, który do niej należy.
- Zrozumiałam, że oni nie są tacy, jak o nich mówią. Nie jest tak, że ludzie emo się tną i często myślą o samobójstwie! - zaznacza stanowczo Natalia. - To zwykłe brednie.

Emo w paski i ćwieki

Emo u nas to przede wszystkim trend w młodzieżowej modzie.
- W Polsce stroje emo są jeszcze bardzo grzeczne. Mam porównanie, bo od trzech lat mieszkam w Londynie - mówi 19-letni Bartek Sośnicki z Białegostoku. To właśnie na obczyźnie zaczęła się jego przygoda z emo. - Szczególnie "kręcą" mnie motywy czaszek i kościotrupów - dodaje chłopak. Opowiada, że za granicą do emo podchodzi się całkiem inaczej. Spotykają się w specjalnych knajpach, w zwartych grupkach chodzą po ulicach. Na ich twarzach często widać uśmiechy.

- Nie pasują do wizerunku cierpiętników. I to jest fajne. Znam nawet 30-letnich emo! W Polsce tacy się chyba nie zdarzają - stwierdza Bartek.

Żeby nieco ożywić modowe symbole punków i metali, dzieci emo zaczęły łączyć skórzane, ponabijane ćwiekami paski i wąskie spodnie ze szkolnymi trampkami i kolorowymi koszulkami. Prawdziwe emo charakteryzuje kontrast w całym zestawie ubioru. Oczywiście, najważniejsze jest stałe wzornictwo odzieży. Najczęściej koszulki i dodatki ozdobione są czarno-białą szachownicą, różnego rodzaju paskami lub jednokolorowymi grochami. W różnych miejscach ciała zakłada się kolczyki, a mile widziane są też tatuaże.

Bo wszystko czarno widzą

Kolor w życiu emo pełni równie ważną rolę jak fason. W całym zestawieniu przeważa czerń, która umiejętnie złamana jest krzykliwymi barwami. Nastolatkom przypadło do gustu, na przykład, połączenie czarnego z rażącym różem. Dziewczyny, utożsamiające się z subkulturą, do kruczoczarnych spodni ubierają różowe koszulki z bajkową grafiką. Obecnie najchętniej noszone są na piersi czaszki lub postać mrocznej dziewczynki zwanej Emilly the Strange. Nastolatki nie gardzą też wisienkami połączonymi jednym ogonkiem lub symbolami z kart do gry.

Emo płci męskiej są nieco bardziej mroczni. U nich trudno jest znaleźć dodatki w kolorach tęczy. Najbardziej charakterystyczną cechą ich ubioru jest tak zwany oversize, czyli wszystko to, co ściśle przylega do ciała, ale ma znacznie za długie rękawy lub niechlujne kołnierzyki. Oni także lubują się w czaszkach, a do nich chętnie dobierają coś z wizerunkiem pająka, pajęczyny oraz pięcioramiennych gwiazd.

Arafatkowy protest

Niektóre elementy stroju emo to wyraz szyderstwa. Na przykład wąskie krawaty z nadrukowanymi czaszkami czy szachownicami to odniesienie się do wąskich krawatów obowiązkowych w elitarnych szkołach.

Emo uderzają zresztą nie tylko w grzeczne dzieci. To samo spotkało obszerne chusty "lansowane" przez przywódcę palestyńskiego Jasera Arafata. Emo zaczęły zakładać takie same chusty, ale w przeróżnych kolorach. To właśnie dzięki nim arafatka od kilku sezonów pojawia się na wybiegach u najlepszych projektantów mody.

Obrażeni na świat

Styl emo to także muzyka. Emocjonalna oczywiście.
- Muzyka emo to gothic rock, punk rock, metal, black rock... - twierdzi Natalia.
Muzyczny świat emo to zatrzęsienie wokalistów obrażonych na cały świat, tworzących przy okazji mnóstwo wpadających w ucho hitów i otoczonych przez stado specjalistów od marketingu i wizerunku.

Tradycyjny punk, metal czy glam rock, grany m.in. przez Marylina Mansona, stał się dla emo zwyczajnie nudny. Żeby wzbudzić zaufanie nastolatków, Avril Lavigne, pierwsza powszechnie znana gwiazda emo, połączyła wszystkie gatunki muzyczne. Młoda dziewczyna szokowała swoim pozornie niedopracowanym wizerunkiem i tekstami piosenek o problemach młodzieży.

- Uwielbiam Avril. Jest taka emo. Chciałbym ją kiedyś spotkać. Ale póki co widziałem na żywo tylko Tolę z Blog 27. Laska wymiata normalnie - mówi Bartek.
Po Avril zaczęto promować inne gwiazdy grające ten sam typ muzyki "w podziemiach". Jak grzyby po deszczu w muzycznych stacjach pojawiła się całkiem spora grupa dziwnie wyglądających muzyków. To między innymi niemiecki boysband Tokio Hotel (nazwa zespołu stosowana bywa zamiennie z "emo") czy nasza rodzima formacja Blog 27.