Szczurze życie

Niewiele zwierząt potrafi się tak dostosować do niekorzystnych warunków jak gryzonie. Szczególnie szczury poradzą sobie w najtrudniejszych sytuacjach. Bez większego trudu potrafią przegryzać kable i dziury w betonowych ścianach. Mało tego, bez uszczerbku dla zdrowia mogą skoczyć z trzeciego piętra na miękką ziemię.
W liczbie - siła. Gryzonie potrafią się rozmnażać w nieprawdopodobnie szybkim tempie. Są do tego zdolne przez dwa lata. Po trwającej około trzech tygodni ciąży rodzą 14- 16 małych, czasami - więcej. Zaraz po porodzie mogą być znowu zapłodnione. Już pięciotygodniowe młode samiczki zdolne są do rozrodu.
Najchętniej gromadzą się w piwnicach, w okolicach ciepłych rur. Ale tak naprawdę, mogą żyć dosłownie wszędzie tam, gdzie jest pożywienie. - Mogą zjeść niemal wszystko - mówi Piotr Malanowski, lekarz weterynarii. - Co ciekawe, gryzonie te nie mają kłów, a ich siekacze rosną przez całe życie. Dlatego też muszą one ciągle coś gryźć. Jeśli nie będą tego robić, zęby urosną im tak bardzo, że po jakimś czasie zwierzęta umrą.
Gryzonie wędrują kanałami. Oprócz trutek, jedyną barierą zdolną do powstrzymania ich są gładkie ściany niemające żadnych otworów. Średniej wielkości osobniki potrafią przecisnąć się przez siatkę o otworach 2 na 2 cm! Późną jesienią wszystkie biegną do domów, które są dla nich gotowymi spiżarniami. Jeśli tylko mogą - zostają tam na dobre. To dlatego właściciele domów wolno stojących, szczególnie tych na obrzeżach miast, muszą niemal co roku zwalczać nieproszonych gości.
Wbrew historyjkom, które mają nastraszyć dzieci, szczury nie są niebezpieczne, a gdy zauważą obecność człowieka, raczej uciekną w popłochu. Jeśli jednak zostaną zaatakowane - mogą stać się agresywne. Będą się wówczas zaciekle bronić, mogą dotkliwie pogryźć nawet człowieka.
- Szczury są bardzo inteligentne. Mają bardzo dobrze rozwiniętą pamięć. Są w stanie wydostać się z najbardziej nawet skomplikowanych labiryntów. Mimo że przenoszą różnego rodzaju zarazki, są bardzo odporne na wszelkie choroby - dodaje Malanowski. - Mało tego, mają swoją hierarchię. Jeśli z jakiś względów muszą kogoś wysłać na niebezpieczne zwiady, zawsze będzie to najsłabszy członek rodziny, którego strata nie będzie tak dotkliwa dla grupy jak w przypadku zdrowego i silnego osobnika.
Według statystyk, w niektórych miastach w Polsce gryzoni jest trzy razy więcej niż ludzi. Jednak w porównaniu do krajów trzeciego świata to i tak niewiele.