Pacjenci mają swoje sposoby

Zresztą, wcale tam nie chcą zostawać. Izba przyjęć to tylko wybieg, by ominąć długie kolejki do specjalistów.

Pacjencie, bądź cierpliwy

Ponad sto osób przewijających się przez izbę przyjęć i braki w kadrze lekarskiej - to wszystko sprawia, że na lekarza trzeba czekać nawet kilka godzin. Kiedy, np. z powodu pilnego transportu chorego, zabraknie koordynatorów Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, na izbę schodzą lekarze pracujący na oddziale. W tym samym czasie muszą opiekować się pacjentami na swoim oddziale i chorymi zgłaszającymi się na izbę.

- Czekam na diagnozę już od godz. 7.30 - mówi ok. godz. 11.30 Roman Ostrowski, który na łomżyńską izbę przyjęć trafił, bo zasłabł na ulicy.

Wielu pacjentom bardziej opłaca się jednak poczekać kilka godzin, ale mieć pewność, że specjalista w końcu przyjdzie, niż czekać w kilkumiesięcznej kolejce.
- Dzięki takim sposobom można szybciej zrobić np. EKG czy doczekać się zbadania przez neurologa - zdradza pani Janina, 60-latka z Łomży.
Lekarze selekcjonują

Jak wynika z danych zebranych przez dział organizacji szpitala, z roku na rok przybywa chorych, którzy przychodzą na izbę przyjęć z mało poważnymi dolegliwościami.

W 2005 i 2008 roku izba przyjmowała dziennie średnio po 133 osoby. Cztery lata temu lekarze odsyłali do domu 66 z nich, rok temu - już 72.

- Rzeczywiście, pacjenci często zgłaszają się z błahymi objawami - przyznaje Marian Jaszewski, dyrektor Szpitala Wojewódzkiego w Łomży. - W wielu wypadkach przychodzą właśnie po to, by dostać się do lekarza, zdajemy sobie z tego sprawę, dlatego blisko połowa wraca do domu. W szpitalu zatrzymujemy ciężkie stany i przyjęcia planowe.

Rygor będzie większy

Zdaniem dyrektora, jesteśmy tylko o krok od tego, by lekarze musieli przyjmować tylko przypadki zagrażające życiu.
- Ciągle nie mamy decyzji NFZ w sprawie nadwykonań. Jeśli nie zapłacą, to selekcja pacjentów będzie jeszcze większa - mówi Jaszewski.
Zgłaszanie się na izbę przyjęć, zamiast, po odczekaniu kolejki, do specjalisty, ma swoje plusy i minusy. Czasem można stracić czas, a lekarza nie doczekać.

- Miał do mnie zejść chirurg lub ortopeda. Pielęgniarki kilka razy telefonowały na oddział, ale lekarz się nie pojawił. W końcu poinformował, że nie zejdzie - opowiada Barbara z Łomży. - Straciłam czas, sporo nerwów, a lekarza i tak się nie doczekałam. Zostały kolejki w przychodni.