Stadion sławy i chwały

Kazimierz Kucharski z Jagiellonii i olimpijczyk z Amsterdamu Klemens Biniakowski z Warty Poznań ostro ruszyli od samego początku biegu na 400 m. Biegną łeb w łeb. Wychodzą na ostatnią prostą. Publiczność wstaje z miejsc. Nie wytrzymuje także prezes klubu pułkownik Mikołaj Kawelin i prezydent miasta pan Seweryn Nowakowski. "Kuchar, Kuchar!" - krzyczy Kawelin, a jego doping podchwytuje cały stadion.

Białostocka gwiazda o pół metra przed Biniakowskim zrywa taśmę na mecie. Jego czas to 50 sekund. Ale co to? Kucharski nie jest zadowolony, coś wyjaśnia sędziom. Chwilę później ubrani na biało arbitrzy ogłaszają zwycięzcę. Zostaje nim Biniakowski!? "Kuchar" przyznał się, że wbiegł na tor swojego rywala. Co za wspaniała postawa. Jagiellończyk po zawodach otrzymuje tytuł sportowca dżentelmena i zostaje bohaterem imprezy.

Tak zapewne mógłby wyglądać komentarz dziennikarza sportowego obsługującego Mistrzostwa Polski w 1935 roku, które rozegrane zostały na stadionie zwierzynieckim w Białymstoku. A ile takich zawodów, rekordów Polski i województwa miało miejsce na tym najwspanialszym obiekcie sportowym regionu? Któż to wie? Jedno jest pewne. Stadion zwierzyniecki to historia sportu i miasta Białystok.

Prześledźmy pokrótce historię tej sportowej perełki stolicy województwa podlaskiego.

Pierwsze prace pod budowę stadionu w parku Zwierzynieckim rozpoczęto w 1924 roku. Uroczyste otwarcie nowego obiektu sportowego miało miejsce dwa lata później, dokładnie 5 września 1926 roku. Tak więc nasz najstarszy stadion w Białymstoku liczy sobie już 83 lata. Uroczystemu otwarciu, przy udziale władz miejskich i wojewódzkich, towarzyszyły, oczywiście, zawody sportowe, wyścigi kolarskie, mecz piłki nożnej i mityng lekkoatletyczny.

Prasa białostocka na podstawie informacji otrzymanej od Maksymiliana Ludertowicza pisała: "Nowy stadion sportowy posiada boisko do piłki nożnej, bieżnię 425-metrową, dwa korty tenisowe, kręgielnię męską i damską, urządzenia lekkoatletyczne. Pawilon o długości 40 metrów posiada bufet i szatnie. W niedługim czasie powstanie kryta trybuna oraz ogrodzenia, będą zasadzone drzewka w potrójnym rzędzie. Prace wykonał i będzie kontynuował bardzo solidnie pan inżynier Popielak - wykonawca robót.

W kwietniu 1934 roku boisko zostało rozbudowane według projektu Jarosława Girina. Wzniesiono trybuny na 600 miejsc, pod którymi znajdowały się szatnie dla 100 zawodników. Trybuny te przetrwały wojenną zawieruchę i dopiero w latach siedemdziesiątych rozebrano je, modernizując zwierzyniecki obiekt. W czasie IIwojny światowej stadion był zamknięty dla Polaków. Odbywały się tam zawody wyłącznie dla Niemców.

Po wojnie stadion zwierzyniecki także był świadkiem wielu wspaniałych wydarzeń. Gościł m.in. uczestników wyścigu kolarskiego dookoła Polski, a na trybunach zawody lekkiej atletyki oglądał Emil Zatopek - czterokrotny złoty medalista olimpijski z Czech.

Czekamy na wspomnienia

Tydzień temu rozpoczęliśmy nasz środowy sportowy kącik wspomnień. Przypominamy bohaterów minionych lat i powracamy do niezapomnianych wydarzeń, wyścigów, meczów, mityngów.

Prosimy zatem o dzielenie się z nami swoimi wspomnieniami. Szczególnie mile widziane są stare zdjęcia. Wszystko znajdzie się na naszych łamach, a fotki, oczywiście, odeślemy.

Spróbujmy razem wskrzesić dawnych mistrzów, a młodym przybliżyć niezapomniane postacie naszego sportu.

Korespondencję prosimy kierować na adres: Dział Sportowy "Gazety Współczesnej", 15-419 Białystok, ul. św. Mikołaja 1.