Wielka bitwa na cmentarzu

Zgadzają się ewentualnie na przeniesienie go w inne, mniej eksponowane miejsce. Przekonują, że nie powinien stać w bezpośrednim sąsiedztwie grobów żołnierzy litewskich, którzy walczyli z Polakami i polegli w tzw. bitwie niemeńskiej, bo nie mieli oni nic wspólnego ze zbrodniarzami z podwileńskich Ponar.

Problemem zajmowała się ostatnio polsko-litewska komisja dziedzictwa narodowego. Ostateczna decyzja należy jednak do proboszcza rzymskokatolickiej parafii w Berżnikach, administratora cmentarza, i jego zwierzchników z ełckiej kurii.

Handel pomnikami
Podczas wspomnianego posiedzenia komisji strona litewska zaproponowała, że jeśli zniknie obelisk w Berżnikach, wyrazi zgodę na odbudowę kolumny w Oranach, która została wzniesiona w 1928 r. i upamiętniała "Bohaterów Ziemi Wileńskiej, poległych w obronie Ojczyzny". Zburzono ją w 2005 r., pomimo protestów miejscowej Polonii.

Obelisk na cmentarzu w Berżnikach postawiono natomiast z inicjatywy Stowarzyszenia "Rodzina Ponarska". Przypomina on o ludobójstwie, jakiego Litwini dopuścili się, wspólnie z hitlerowcami, w okolicach Wilna na Polakach i Żydach. Pomnik sąsiaduje bezpośrednio z kwaterami żołnierzy, którzy w 1920 r., podczas bitwy niemeńskiej, walczyli o państwową przynależność Suwalszczyzny. Litwini byli wówczas faktycznymi sojusznikami bolszewików.

- Nie mieli nic wspólnego z późniejszą o wiele lat zbrodnią w Ponarach i nie można uwłaczać ich pamięci - twierdzi Ludvikas Milasius, konsul litewski w Sejnach. - Pojawienie się pomnika ponarskiego miało charakter prowokacyjny.

Obelisk nie tyle upamiętnia ofiary ponarskie, co godzi w godność narodu litewskiego oraz znieważa pamięć pogrzebanych tam żołnierzy. Poza tym na cmentarzu w Berżnikach nie są pogrzebane osoby, które zginęły w Ponarach.

Biskup odpowie
- Do księdza biskupa nie wpłynęło żadne oficjalne pismo w sprawie Berżnik - informuje ks. Dariusz Zalewski, rzecznik ełckiej kurii. - Jeśli takie dostanie, zajmie stanowisko odnośnie konfliktu. Na razie na to za wcześnie.