Wrutniak Marcin

Miejsce pracy: Szkoła Podstawowa w Słuczu

Jestem nauczycielem od: ubiegłego roku, choć z młodzieżą pracuję od 8 lat.

Największy komplement, jaki usłyszałem od ucznia/dyrektora: "Będziemy tęsknić" - słowa jakie usłyszałem od pani Dyrektor oraz pracowników Szkoły Podstawowej w Dolistowie, gdzie w czerwcu tego roku zakończyłem staż

Moja największa wpadka: gafy czasem mi się zdarzają, a konkretna wpadka, jeśli można do tego zaliczyć wyjazd do Szkoły oddalonej o 25 km, "z automatu" podczas, gdy miałem dzień wolny - to chyba byłoby to.

W pracy z dziećmi/młodzieżą najbardziej mnie nakręca: frajda jaką aktywność fizyczna sprawia dzieciakom oraz to, że wspólnie obalamy stereotypy, chociażby ten, że piłka nożna jest tylko dla facetów.

Czym zdobywam sympatię uczniów: chyba pozytywnym nastawieniem do życia. Przydaje się też niezły, często sytuacyjny żart.

Moje lekcje są: przede wszystkim dla dzieci.

Uczniowie, którzy nie chcą ćwiczyć: naprawdę takich nie poznałem.

Mój największy sukces zawodowy i osobisty: zawodowy to mam nadzieję, że ciągle przede mną, choć wydaje mi się, że dużym osiągnięciem jest piłka nożna kobiet jaką "rozkręcamy" w Mońkach. Osobisty to ludzie jakich spotykam na co dzień i jacy mnie otaczają, czyli niezastąpiona rodzinka, grupka dobrych przyjaciół, mega pozytywni wychowankowie (nie tylko szkolni, ale także klubowi - młodzi piłkarze i piłkarki) i bardzo kochana, wyrozumiała narzeczona.

U uczniów najbardziej cenię: zaangażowanie, pracowitość, poczucie humoru.

Nie cierpię uczniów: leniwych i niekulturalnych.

A po godzinach: nie rozumiem pytania ;)

Moje największe marzenie: powtórzyć sukces moich rodziców. Założyć rodzinę - dużą, radosną, bezpieczną. Resztę jaką przyniesie życie biorę z uśmiechem na ustach.

Moja ulubiona potrawa: kartacze mojej mamy ;-)

Za pięć lat: mam nadzieję znów wypełniać ten kwestionariusz.