Wytrzymają mróz

Powierzchnia rozgrzewa się w lecie, kiedy na odkrytej przestrzeni silnie działa słońce. W nocy lub podczas silnego deszczu, przychodzi nagłe ochłodzenie i różnica temperatur wynosi kilkadziesiąt stopni.

Nie inaczej dzieje się w zimie. Opady deszczu czy śniegu szkodzą powierzchni niewiele mniej niż gwałtowne zmiany temperatury w ciągu doby.
Dlatego też materiał na nawierzchnię tarasu powinien być wytrzymały na skoki temperatury, z zatem mrozoodporny. Po deszczu nie powinien być śliski. Dobrze, jeśli utrzymanie go w czystości nie będzie wymagać zbyt wielu zabiegów.

- Idealnym materiałem w naszym klimacie są płytki ceramiczne szkliwione lub nieszkliwione (terakota, klinkier) - radzi Wiesław Szerszunowicz, szef firmy budowlanej z Zabłudowa. - Najlepiej gres. Trochę inne niż te, które kładziemy wewnątrz domu.

Gres dobry na wszystko

Przy wyborze gresu należy uwzględnić takie parametry, jak nasiąkliwość czy też mrozoodporność. Na tarasach powinno się układać takie płytki, których nasiąkliwość wodna jest mniejsza niż 4 proc. Z doświadczeń wynika, że najlepsze do stosowania pod gołym niebem sa płytki gresowe nieszkliwione. Są najbardziej odporne na mróz i najmniej ścieralne, czyli bardzo trwałe. Nie są jednak ładne, bo mało kolorowe, raczej szare. Ładniejsze od nich są szkliwione, o zróżnicowanej kolorystyce, łatwe do utrzymania w czystości i też z dużą, choć mniejszą, odpornością na szkodliwe działanie mrozu.

Jeżeli zdecydujemy się na zastosowanie płytek gresowych szkliwionych, wówczas ich nasiąkliwość wodna powinna być jeszcze mniejsza - do 3 proc. W przeciwnym przypadku pod szkliwem, w naturalnych szczelinach będzie podnosił się poziom wody. Skutkiem tego zbierająca się pod nieprzepuszczalną warstwą szkliwa woda może spowodować odpryski.

Bez kałuż i zacieków

Nie mniej ważne od wyboru odpowiedniego materiału wykończeniowego staje się wykonanie samego tarasu zgodnie ze sztuką budowlaną.

- Wykonać trzeba wszystkie warstwy podkładowe i izolacyjne - mówi Wiesław Szerszunowicz. - Oraz uszczelnić powierzchnię między ścianą a powierzchnią tarasu. Obie te płaszczyzny cały czas pracują i przemieszczają się względem siebie.
Najlepszym rozwiązaniem jest tutaj zastosowanie specjalnej taśmy, którą należy zatopić w warstwie zaprawy uszczelniającej. Najbardziej popularne i wygodne w użyciu są tzw. folie w płynie.

- Podczas układania płytek tarasie należy pamiętać o wykonaniu niewielkiego spadku - wyjaśnia Szerszunowicz. - Wtedy woda będzie spływać z tarasu, a nie zalegać na jego powierzchni.

Nie bez znaczenia jest też sposób przyklejania płytek na tarasie czy balkonie. Podstawowe zaprawy klejące nie nadają się do gresu, klinkieru czy terakoty. Stosujemy zaprawy, które pozwolą nam uzyskać przyczepność do tego typu płytek.
- Przy klejeniu należy uważać, by przestrzeń pod płytką była wypełniona w 100 procentach - dodaje ekspert do budownictwa. - W pozostawione wolne przestrzenie może wnikać woda. Zimą zamarznie i zwiększając swoją objętość będzie powodowała odpadanie płytek od podłoża. Sam klej nakładamy zarówno na podłoże, jak i na spodnią stronę płytki. Dobrze dociskamy.
Po upływie doby można przystąpić do spoinowania płytek. Zaprawą również odporną na działanie czynników atmosferycznych.

Bez podziałów

Aby solidnie wykonany taras łączył wnętrze domu z ogrodem powinien "pasować" architektonicznie tak do bryły budynku, jak i do otoczenia. Wyjście na taras może znajdować się w salonie bądź też w kuchni, dlatego też często do wykończenia powierzchni tarasu stosuje się płytki ceramiczne z tej samej kolekcji, które znalazły się na podłodze kuchni bądź też salonu. W ten sposób granica między przestrzenią domu i ogrodu pozostaje płynna. Do jej zaznaczenia wystarczy niewielki próg, który będzie przeciwdziałał napływaniu do wnętrza wody powstałej np. z topniejącego śniegu.