Zapomnieliśmy o Kajce

Skwer przy pomniku Michała Kajki to popularne miejsce spotkań ełczan. Od wielu lat prawie codziennie przychodzą tam emeryci, żeby pograć w szachy i karty. Spotyka tam się także młodzież. Większość z nas doskonale zna to miejsce.

Chyba był poetą
Dużo gorzej wygląda nasza wiedza o poecie, którego pomnik codziennie mijamy.
- Prawdę mówiąc nie wiem, czyj to pomnik. Faktycznie, stoi tu od zawsze, ale nigdy nie zastanawiałam się, kto to jest. Chyba jakiś pisarz - przyznaje pani Anna. - Rzeczywiście powinniśmy znać trochę lepiej historię naszego miasta.

W piątek przeprowadziliśmy mini sondę na temat pomnika. Większość ełczan wie, że w parku przy ulicy Armii Krajowej stoi pomnik Michała Kajki. Jednak pytanie - kim był - okazało się o wiele trudniejsze.

- Nie mam pojęcia. Może walczył w czasie wojny w partyzantce? - mówi jeden z uczniów pobliskiej szkoły.

- A może nauczyciel, bo trzyma jakąś książkę w ręku - dodaje jego kolega. - Ale wiem, że oprócz pomnika mamy też ulicę nazwaną jego nazwiskiem.

- Słyszałam, że w tym roku jest jakaś okrągła rocznica urodzin tego poety. Mieszkał gdzieś niedaleko Orzysza, a w jego domu jest muzeum - mówi Aneta.

Zawsze nam kibicuje
Pomnik ufundowały władze miasta w 1958 roku z okazji setnej rocznicy urodzin poety.

- To nasz wierny kibic. Spotykamy się tutaj z kolegami już od wielu lat, żeby pograć w karty, pogadać. Odkąd pamiętam, Michał Kajka zawsze tu stał. Zimą, albo kiedy pada, nie przychodzimy tutaj, ale on i tak na nas czeka - opowiada z sympatią o pomniku Eugeniusz Kotarski.

Krótki życiorys:
Michał Kajka urodził się w Skomacku Wielkim 27 września 1858 r. Jest jednym z najwybitniejszych mazurskich poetów. Pierwsze wiersze zaczął pisać, kiedy miał 17 lat. Pracował jako cieśla i opiekował się biblioteką Towarzystwa Czytelni Ludowych w Ogródku. Współtworzył Mazurską Partię Ludową, a podczas plebiscytu w 1920 r. agitował za włączeniem Mazur do Polski. Jest autorem między innymi wiersza "Ojczysta mowo nasza", który stał się hymnem Mazurów tęskniących za Polską. Zmarł 22 września 1940 roku w Orzyszu. Jego grób znajduje się na cmentarzu w Ogródku. Tam spędził większość życia.