Emerytura to czas na pasję

Emerytura nie oznacza czekania na śmierć - stwierdza stanowczo Elżbieta Leszczyńska, która kilka lat temu przeszła na emeryturę.

Razem z mężem Józefem już od dłuższego czasu codziennie ćwiczą na siłowni.
- Właśnie teraz mogę realizować swoje pasje - dodaje.

Trzeba tylko chcieć

Małżeństwo jest idealnym przykładem na to, że czas na emeryturze można spędzać aktywnie. Przekonują, że nie chcą być zależni od nikogo i dlatego każdego dnia dbają o swoją kondycję fizyczną.

- Zaczynamy dzień od spaceru z kijkami, czyli Nordic Walking i idziemy poćwiczyć na urządzeniach siłowni na świeżym powietrzu - opowiada rozentuzjazmowana kobieta. - Żeby utrzymać w dobrej formie umysł gramy w Scrabble. Ale mąż ma jeszcze więcej zajęć. Szczególnie fizycznych - zaznacza.

Faktycznie, pan Józef to prawdziwy tytan sportu. Jeździ na rowerze, biega i regularnie chodzi na basen. Choć ostatnio opuścił się w tym ostatnim.

- Od razu czuję, że boli mnie w barku. Trzeba będzie nadrobić zaległości - uśmiecha się.
Oboje twierdzą, że gdy aktywność zawodowa się kończy, nie można schować się w domu i narzekać. Trzeba tylko chcieć coś robić w swoim życiu, a metryka na pewno nie przeszkodzi.

Idą na uniwersytety

A emeryci dbają nie tylko o kondycję fizyczną, ale też o swój intelekt. A tu naprzeciw wychodzą im Uniwersytety Trzeciego Wieku.

Tych w regionie wciąż przybywa. Pierwszy powstał kilka lat temu w Łomży przy Wyższej Szkole Agrobiznesu, a dziś są już także w Wysokiem Mazowieckiem, Grajewie, Zambrowie i Kolnie. Ten ostatni jest najmłodszy. Powstał w tym roku i już zgromadził około 100 seniorów.
- Chcemy pokazać tym ludziom, że są potrzebni - przekonuje - Bogumiła Ranik, prezes Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Edukacji, Kultury i Sportu. - Gdy nie muszą już pracować, w końcu mają okazję żeby spełnić swoje marzenia - podkreśla.

W Kolnie chcą również udowodnić, że jesień życia nie musi być pozbawiona uśmiechu. Dlatego powstał kabaret "Kolneńskie dziewczyny".
Wszystkie uniwersytety organizują dla swoich podopiecznych różnego typu aktywności. Począwszy od szydełkowania, poprzez zajęcia i wykłady na najróżniejsze tematy, a skończywszy na tańcu.

Ale prowadzący je ludzie podkreślają że walczą w głównej mierze także ze stereotypowym obrazem emeryta. Ten nadal kojarzy się z niedołężnym starszym człowiekiem, którzy ciągle narzeka i choruje.

- A tak przecież nie jest - kwituje Helena Polewaczyk, prezes łomżyńskiej placówki.