Księżyc w półcieniu

- Nie jest to tak spektakularne zjawisko jak pełne zaćmienie - mówi Szymon Dykiert, nasz niestrudzony obserwator nieba. - Ziemia rzucać będzie cień na Księżyc, który przybierze lekko brudny odcień. Ktoś nieuprzedzony nie zauważy nawet, że nasz naturalny satelita jakoś inaczej się prezentuje.
Jeśli pan Twardowski mieszka na Księżycu, to zobaczy tej nocy częściowe zaćmienie Słońca. A gdyby któryś kosmonauta znalazł się w rakiecie między Ziemią a Księżycem, byłby świadkiem nie jednego, a dwóch zaćmień.
Warto patrzeć teraz w niebo. Nad ranem możemy podziwiać Wenus jako gwiazdę poranną. Wieczorem może komuś uda się dostrzec czerwonawego Marsa. W drugiej połowie nocy widać największą planetę Układu Słonecznego - Jow isza, a dysponując nawet niewielką lunetą - także cztery jego księżyce.
Przez cały marzec pojawiają się też, choć nie tak obficie jak w sierpniu, meteory z roju Virginidów. Jest to bardzo rozległy strumień, nie daje on jednak dużej aktywności, a najwyżej kilka zjawisk na godzinę. Nie zawadzi jednak policzyć "spadające gwiazdy" i wypowiedzieć życzenie.
20 marca o godz. 19.27 Słońce znajdzie się w punkcie równonocy wiosennej, zwanym także punktem Barana i rozpocznie się astronomiczna wiosna. A największą atrakcją będzie całkowite zaćmienie Słońca, w Polsce widoczne jako częściowe, 29 marca.