"To były czyjeś chore ambicje". Pałac Branickich nie dla inwalidów

Pani Beatrycze na wózku jeździ od wielu lat. Kiedyś była przewodnikiem. Teraz nawet nie ma możliwości odwiedzenia najsłynniejszych zabytków naszego miasta, chociażby Pałacu Branickich. A w grę nie wchodzi nawet przejażdżka nowymi alejkami ogrodu przed pałacem.

- To były czyjeś chore ambicje - mówi oburzona Beatrycze Berger. - Nie jestem w stanie przejechać po nawierzchni, która została położona na wjeździe do ogrodu przy pałacu.

Pani Beatrycze czuje się wykluczona z możliwości korzystania z uroków miasta. Doświadczyła tego pewnego niedzielnego popołudnia, kiedy ze znajomymi wybrała się, by obejrzeć odrestaurowany ogród. Po przejechaniu zaledwie kilku metrów po tzw. "kocich łbach" - zrezygnowała. Nawet przy pomocy znajomych przejazd alejką nie był możliwy.

- Wybraliśmy się na spacer, a nie na siłownię - tłumaczy Berger. - Na początku obawiałam się, że mogę wypaść z wózka, ale bardziej boję się o mój pojazd, który po takiej przejażdżce może być nieużyteczny.
W codziennych obowiązkach naszej Czytelniczce pomaga asystent osoby niepełnosprawnej. Jednak nawet rosłemu mężczyźnie sprawia trudność przepchnięcie wózka po takiej nawierzchni.

Zwróciliśmy się z tym problemem do wojewódzkiego konserwatora zabytków pytając, czy ze względu na walory historyczne niemożliwym było stworzenie nawierzchni ułatwiającej wjazd na teren obiektu.

- Projekt został stworzony i wykonany tak, aby jak najlepiej odzwierciedlał ogród z czasów Klemensa Branickiego - tłumaczy Zofia Cybulko, zastępca wojewódzkiego konserwatora zabytków. - Nawierzchnia, która jest, nie powinna sprawiać problemów żadnej z osób niepełnosprawnych, a także tym poruszającym się na wózku.

Jak się okazuje, takie rozwiązanie nie jest najlepszym pomysłem. A osoby poruszające się na wózkach czują się bezradne wobec stawianych im barier architektonicznych.
Do sprawy wrócimy.