Ślimaki zamiast mleka? Rolnicy szukają nisz rynkowych

Podlaski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w  Szepietowie zorganizował wyjazd studyjny dla rolników, którzy są zainteresowani hodowlą i chowem ślimaków. W programie znajduje się m.in. wizyta w gospodarstwach hodujących ślimaki. Rolnicy będą mogli zobaczyć jak wygląda cały cykl produkcyjny – zwiedzić ubojnię i przetwórnię ślimaków. Hodowla ślimaków może być dobrym rozwiązaniem dla małych gospodarstw. 

Król borówek

Można śmiało powiedzieć, że prekursorem w wyznaczaniu nowych kierunków produkcji jest Jerzy Wilczewski ze wsi Białousy. Kiedyś przez 32 lata uprawiał róże – był największym producentem tych kwiatów w Polsce. Na 600 hektarach uprawiał też czarne porzeczki. Kiedy koniunktura na róże się załamała, a i uprawa porzeczek stawała się coraz mniej opłacalna, zaczął szukać nowych, nietypowych kierunków produkcji. Uprawiał m.in. aronię i rokitnik. W 1992 r. pojawiły się borówki amerykańskie. 

– Wszyscy robili wówczas z borówki mityczną roślinę – opowiada. – Nieznaną, wymagającą.

Dziś w gospodarstwie Wilczewskich borówki amerykańskie zajmują powierzchnię  400 hektarów. Jest to jedna z największych plantacji na świecie.

– Aby zajmować się uprawą borówek na pewno potrzebna jest fachowa wiedza, duży areał, znajomość  języków obcych, by móc  sprzedać zbiory za granicą – wylicza Jerzy Wilczewski.

Dodaje, że trzeba wyrobić sobie markę i podtrzymywać dobre relacje z kontrahentami.

Innym kierunkiem produkcji w gospodarstwie Wilczewskich jest hodowla jeleni i danieli.

– Kiedy okazało się, że jelenie i daniele zostały ustawowo zaliczone do zwierząt gospodarskich, postanowiłem spróbować – opowiada  Jerzy Wilczewski.

Na początek kupił pięć jeleni i  pięć danieli. Hodowla zaczęła się dynamicznie rozwijać. Stado liczyło nawet 3 tys. sztuk.

– Kiedy załamał się rynek rosyjski, przyszły gorsze czasy – opowiada rolnik ze wsi Białousy. – Jedną fermę jeleni sprzedaliśmy, drugą jeszcze mamy, czekamy na lepsze czasy.

Postawił na miody pitne

Dawid Olesiuk  z miejscowości Saki, syn pszczelarza, postawił na produkcję miodów pitnych. Wykorzystał stare zabudowania i stworzył miodostytnię, czyli wytwórnię miodów pitnych. Do produkcji wykorzystuje miód z własnej pasieki oraz owoce z własnych ekologicznych upraw.

Twierdzi, że jest zadowolony ze swego przedsięwzięcia, choć  związane jest ono z bardzo ciężką pracą. Przede wszystkim chodzi o  sprzedaż.

– Produkuję produkt unikalny – opowiada. – Dlatego muszę sprzedawać go na różnego rodzaju imprezach, muszę budować markę.

Dawid Olesiuk zamierza zwiększać produkcję miodów pitnych. Twierdzi, że  początkowe założenia się sprawdziły, teraz pora na więcej.

– Czy będę się tym zajmował przez całe życie? To się okaże – podsumowuje.

Wodna  nisza

Szymon Chańko ze wsi Konowały prowadzi szkółkę roślin wodnych. Skąd wziął pomysł na nietypowy biznes?

Kiedy przeprowadził się na wieś i zaczął projektować sobie staw, zauważył, że rośliny wodne to nisza na rynku. Wspólnie z żoną Julitą, która jest biologiem, postanowili założyć szkółkę.

– Na temat roślin błotnych nie było wówczas żadnych publikacji – opowiada Szymon Chańko. – Można było znaleźć przedruki z pism angielskich, w których zdarzały się błędy. Przekonaliśmy się o tym boleśnie na własnej skórze.

Dziś Chańkowie mają około 3 tys. odmian roślin przybrzeżnych, pływających, podwodnych. Są wśród nich „rarytasy” ogrodowe.

– Staramy się co roku zaoferować jakąś nowość. Roślinę, której nie ma w innych szkółkach – tłumaczy pan Szymon.

W tym roku jest to np. aponogeton (polska nazwa onowodek), czy lilia wodna wanvisa o kolorowych, nakrapianych liściach, wydająca kwiaty w dwóch kolorach.

Aż 90 proc. roślin Szymon Chańko sprzedaje w sprzedaży wysyłkowej. Największą grupę (ponad 50 proc.) stanowią klienci z Warszawy i okolic. Dużo roślin wyhodowanych w Konowałach trafia do mieszkańców Gdańska i okolic.

– Nasze rośliny wysyłamy też do Niemiec, na Litwę, mieliśmy też klientów z Mołdawii, a nawet z Afryki – wymienia.

Szymon Chańko nie żałuje, że postawił na szkółkę roślin wodnych.

– Mamy ciekawą, pasjonującą pracę, która daje nam  bardzo dużo zadowolenia. Jest ona zarazem naszym hobby – mówi. 

(koci)